Кеншоқы обалары– ежелгі дәуірден сақталған ескерткіштер. Қарағанды облысы Шет ауданының Нұра (бұрыңғы Кеншоқы) ауылының маңында орналасқан, түрлі тарихи кезеңдерге жататын обалардың үлкен тобын біріктіреді. Алғаш рет ескерткіштердің бір бөлігін 1956 жылы Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясы (жетекшісі Ә.Марғұлан) ашты. Зерттеу барысында барлығы 7 қоршаудың сипаттамасы жасалды. Тігінен орнатылған үлкен қақпа тастардан түзілген қоршаулардың пішіні дөңгелек, диаметрі 4 м-ден 12 м-ге дейін. Сондай-ақ, қазылған бір қоршаудан үлкен тас жәшік ішіне басын батысқа қарата жерлеген адам мүрдесі де ашылды. Қабір ішінен қыш ыдыстар, алтын сырға мен қоладан құйылған моншақтар да табылды. Жерлеу ғұрпы мен табылған бұйымдардың мәдени ерекшеліктеріне сүйене отырып, Ә.Марғұлан бұл ескерткіштерді қола дәуірінің орта кезеңіне жатқызды және б.з.б. 15 – 13 ғасырлармен мерзімдеді. 1997 – 98 жылдары “Сарыарқа” экспедициясының (жетекшісі А.Бейсенов) далалық барлау жұмыстары кезінде басқа да көптеген обалар табылды. Олардың арасында қола дәуірінің соңғы кезеңіне тән Беғазы – Дәндібай мәдениетінің, сақ дәуірінің ескерткіштері бар. Ежелгі дәуір ескерткіштерінің көптеп табылуы Кеншоқы өңірін ежелден адамдардың тығыз қоныстанғанын көрсетеді. Жақсы жайылымдар, су көздері мен қыста ықтасыны бар таулардың болуымен қатар, өлкеде көне металлургия үшін керекті маңызды кен орындарының орналасуы да бұған әсер еткен.^[1]

1. ↑ Қазақ энциклопедиясы

Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.