ალფრედ ნობელის სახელობის შვედეთის სახელმწიფო ბანკის პრემია ეკონომიკურ მეცნიერებებში (შვედ. Sveriges Riksbanks pris i ekonomisk vetenskap till Alfred Nobels minne), ასევე ცნობილა, როგორც ნობელის პრემია ეკონომიკაში შვედ. Nobelpriset i ekonomi) — ყველაზე პრესტიჟლი პრემია ეკონომიკურ მეცნიერებაში. დააარსა შვედეთის ბანკმა 1968 წელს. პრემია პირველად გაიცა 1969 წელს^[1][2]. პირველი მფლობელები იყვნენ ნორვეგიელი რაგნარ ფრიში და ნიდერლანდელი იან ტინბერგენი^[3].

ეს სია შეიცავს ეკონომიკის დარგში ნობელის პრემიის ლაურეატთა ქრონოლოგიურ ნუსხას ნობელის კომიტეტის დასაბუთებითურთ. ანბანურ ნუსხას იძლევა კატეგორია ნობელის პრემიის ლაურეატები ეკონომიკაში.

წელი	ფოტო	ქვეყანა, ლაურეატი	მოტივირება პრემიის მინიჭებისათვის	წყარო
1969		რაგნარ ფრიში (1895—1973)	«За создание и применение динамических моделей к анализу экономических процессов».	[3]
		იან ტინბერგენი (1903—1994)		[3]
1970		პოლ სამუელსონი (1915—2009)	«За научную работу, развившую статическую и динамическую экономическую теорию».	[4]

წელი	ფოტო	ქვეყანა, ლაურეატი	მოტივირება პრემიის მინიჭებისათვის	წყარო
1971		საიმონ კუზნეცი (1901—1985)	«За эмпирически обоснованное толкование экономического роста».	[5]
1972		ჯონ ჰიქსი (1904—1989)	«За новаторский вклад в теорию общего экономического равновесия и теорию благосостояния».	[6]
		კენეტ ეროუ (1921—2017)		[6]
1973		ვასილი ლეონტიევი (1905—1999)	«За развитие метода „затраты — выпуск“ и за его применение к важным экономическим проблемам».	[7]
1974		გუნარ მიურდალი (1898—1987)	«За основополагающие работы по теории денег и экономических колебаний и глубокий анализ взаимозависимости экономических, социальных и институциональных явлений».	[8]
		ფრიდრიხ ჰაიეკი (1899—1992)		[8]
1975		ლეონიდ კანტოროვიჩი (1912—1986)	«За вклад в теорию оптимального распределения ресурсов».	[9]
		ტიალინგ კუპმანსი (1910—1985)		[9]
1976		მილტონ ფრიდმანი (1912—2006)	«За достижения в области анализа потребления, истории денежного обращения и разработки монетарной теории, а также за практический показ сложности политики экономической стабилизации».	[10]
1977		ბერტილ ოლინი (1899—1979)	«За первопроходческий вклад в теорию международной торговли и международного движения капитала».	[11]
		ჯეიმზ მიდი (1907—1995)		[11]
1978		გერბერტ საიმონი (1916—2001)	«За новаторские исследования процесса принятия решений в рамках экономических организаций».	[12]
1979		თეოდორ შულცი (1902—1998)	«За новаторские исследования экономического развития в приложении к проблемам развивающихся стран».	[13]
		/ ართურ ლუისი (1915—1991)		[13]
1980		ლოურენს კლეინი (1920—2013)	«За создание экономических моделей и их применение к анализу колебаний экономики и экономической политики».	[14]

წელი	ფოტო	ქვეყანა, ლაურეატი	მოტივირება პრემიის მინიჭებისათვის	წყარო
1981		ჯეიმზ ტობინი (1918—2002)	«За анализ состояния финансовых рынков и их влияния на политику принятия решений в области расходов, на положение с безработицей, производством и ценами».	[15]
1982		ჯორჯ სტიგლერი (1911—1991)	«За новаторские исследования промышленных структур, функционирования рынков, причин и результатов государственного регулирования».	[16]
1983		ჟერარ დებრიო (1921—2004)	«За вклад в наше понимание теории общего равновесия и условий, при которых общее равновесие существует в некоторой абстрактной экономике».	[17]
1984		რიჩარდ სტოუნი (1913—1991)	«За существенный вклад в развитие экономической науки».	[18]
1985		ფრანკო მოდილიანი (1918—2003)	«За анализ поведения людей в отношении сбережений, что имеет исключительно важное прикладное значение в создании национальных пенсионных программ».	[19]
1986		ჯეიმზ მაკგილ ბიუკენენი (1919—2013)	«За исследование договорных и конституционных основ теории принятия экономических и политических решений».	[20]
1987		რობერტ სოლოუ (1924)	«За вклад в теорию экономического роста».	[21]
1988		მორის ალე (1911—2010)	«За его новаторский вклад в теорию рынков и эффективного использования ресурсов».	[22]
1989		ტიურგვე ჰოველმო (1911—1999)	«За его разъяснения в основах теории вероятностей и анализ одновременных экономических структур».	[23]
1990		ჰარი მარკოვიცი (1927)	«За вклад в теорию формирования цены финансовых активов».	[24]
		მერტონ მილერი (1923—2000)		[24]
		უილიამ შარპი (1934)		[24]

წელი	ფოტო	ქვეყანა, ლაურეატი	მოტივირება პრემიის მინიჭებისათვის	წყარო
1991		რონალდ კოუზი (1910—2013)	«За открытие и иллюстрацию важности трансакционных издержек и прав собственности для институциональных структур и функционирования экономики».	[25]
1992		გერი ბეკერი (1930—2014)	«За исследования широкого круга проблем человеческого поведения и реагирования, не ограничивающегося только рыночным поведением».	[26]
1993		რობერტ ფოგელი (1926—2013)	«За новое исследование экономической истории с помощью экономической теории и количественных методов для объяснения экономических и институциональных изменений».	[27]
		დუგლას ნორტი (1920—2015)		[27]
1994		ჯონ ჰარსანი (1920—2000)	«За анализ равновесия в теории некооперативных игр».	[28]
		ჯონ ფორბს ნეში (1928—2015)		[28]
		რაინჰარდ ზელტენი (1930—2016)		[28]
1995		რობერტ ლუკასი (1937)	«За развитие и применение гипотезы рациональных ожиданий, трансформацию макроэкономического анализа и углубление понимания экономической политики».	[29]
1996		ჯეიმზ მირლისი (1936 - 2018)	«За фундаментальный вклад в экономическую теорию стимулов и асимметричной информации».	[30]
		უილიამ ვიკრი (1914—1996)		[30]
1997		რობერტ მერტონი (1944)	«За их метод оценки производных финансовых инструментов».	[31]
		მაირონ შოულზი (1941)		[31]
1998		ამარტია სენი (1933)	«За его вклад в экономику благосостояния».	[32]
1999		რობერტ მანდელი (1932)	«За анализ монетарной и фискальной политики при различных обменных курсах и за анализ оптимальных валютных зон».	[33]
2000		ჯეიმზ ჰეკმანი (1944)	«За развитие теории и методов анализа дискретного выбора».	[34]
		დენიელ მაკფადენი (1937)		[34]

წელი	ფოტო	ქვეყანა, ლაურეატი	მოტივირება პრემიის მინიჭებისათვის	წყარო
2001		ჯორჯ აკერლოფი (1940)	«За их анализ рынков с асимметричной информацией».	[35]
		მაიკლ სპენსი (1943)		[35]
		ჯოზეფ სტიგლიცი (1943)		[35]
2002		/ დანიელ კანემანი (1934)	«За исследования в области принятия решений и механизмов альтернативных рынков».	[36]
		ვერნონ სმითი (1927)		[36]
2003		რობერტ ენგლი (1942)	«За разработку метода анализа временных рядов в экономике на основе математической модели с авторегрессионной условной гетероскедастичностью (ARCH)».	[37]
		კლაივ გრენჯერი (1934—2009)	«За разработку метода коинтеграции для анализа временных рядов в экономике».	[37]
2004		ფინ კიდლანდი (1943)	«За их вклад в изучение влияния фактора времени на экономическую политику и за исследования движущих сил деловых циклов».	[38]
		ედვარდ პრესკოტი (1940)		[38]
2005		/ რობერტ აუმანი (1930)	«За углубление нашего понимания сути конфликта и сотрудничества путём анализа теории игр».	[39]
		თომას შელინგი (1921—2016)		[39]
2006		ედმუნდ ფელპსი (1933)	«За анализ межвременного обмена в макроэкономической политике».	[40]
2007		ლეონიდ ჰურვიჩი (1917—2008)	«За создание основ теории оптимальных механизмов».	[41]
		ერიკ მასკინი (1950)		[41]
		როჯერ მაიერსონი (1951)		[41]
2008		პოლ კრუგმანი (1953)	«За анализ структуры торговли и размещения экономической активности».	[42]
2009		ელინორ ოსტრომი (1933—2012)	«За исследования в области экономической организации».	[43]
		ოლივერ ულიამსონი (1932)		[43]
2010		პიტერ დაიმონდი (1940)	«За исследования рынков с моделями поиска»	[44]
		დეილ მორტენსენი (1939—2014)		[44]
		/კრისტოფერ პისარიდესი (1948)		[44]

წელი	ფოტო	ქვეყანა, ლაურეატი	მოტივირება პრემიის მინიჭებისათვის	წყარო
2011		თომას სარჯენტი (1943)	«За эмпирические исследования причинно-следственных связей в макроэкономике»	[45]
		კრისტოფერ სიმსი (1942)		[45]
2012		ლოიდ შეპლი (1923—2016)	«За теорию стабильного распределения и практики устройства рынков»	[46]
		ელვინ როთი (1951)		[46]
2013		იუჯინ ფამა (1939)	«За эмпирический анализ изменения цены активов»	[47]
		ლარს პიტერ ჰანსენი (1952)		[47]
		რობერტ შილერი (1946)		[47]
2014		ჟან ტიროლი (1953)	«За анализ рыночной власти и её регулирования»	[48]
2015		/ ანგუს დიტონი (1945)	«За анализ проблем потребления, бедности и социального обеспечения»	[49]
2016		/ ოლივერ ჰარტი (1948)	«За их вклад в развитие теории контрактов»	[50]
		ბენგტ ჰოლმსტრიომი (1949)		[50]
2017		რიჩარდ ტალერი (1945)	«За вклад в поведенческую экономику»	[51]
2018		უილიამ ნორდჰაუსი (1941)	«За интеграцию изменения климата в долгосрочный макроэкономический анализ»	[52]
		პოლ რომერი (1955)	«За интеграцию технологических инноваций в долгосрочный макроэкономический анализ»
2019		აბჰიჯიტ ბანერჯი (1961)	«За экспериментальный подход к борьбе с глобальной бедностью»	[53]
		ესტერ დიუფლო (1972)
		მაიკლ კრემერი (1964)

• Официальный сайт Нобелевской премии
• Наука и техника: Нобелевские лауреаты: Премия по экономике დაარქივებული 2009-08-16 საიტზე Wayback Machine.
• Список лауреатов Нобелевской премии по экономике

ხ • გ • რ ნობელის პრემია პრიზები ქიმია ლიტერატურა მშვიდობა ფიზიკა ფიზიოლოგია და მედიცინა ეკონომიკა ლაურეატები სიები ქიმია ფიზიკა ლიტერატურა მშვიდობა ფიზიოლოგია და მედიცინა ეკონომიკა კრიტერიუმები წლები ქვეყნები ქალები ჩინელები ებრაელები იაპონელები ორგანიზაცია ნობელის ფონდი ნობელის კომიტეტი (ფიზიკა ქიმია ფიზიოლოგია და მედიცინა ნორვეგიის ნობელის კომიტეტი)