მერიდიანი (ლათ. meridies) — დედამიწის პოლუსების შემაერთებელი წრეხაზებია. მერიდიანის ერთგრადუსიანი რკალის სიგრძე საშუალოდ 111,1 კმ-ს შეადგენს, საშუალო სიგრძე 40 009 კმ-ს. მერიდიანების გრადუსების ათვლა იწყება გრინვიჩის მერიდიანიდან. გეომაგნიტური ველის ძალწირის პროექცია დედამიწის ზედაპირზე. მაგნიტური მერიდიანები თავს იყრის დედამიწის ჩრდილოეთ და სამხრეთ მაგნიტურ პოლუსებში. მაგნიტურ მერიდიანზე გამავალ ვერტიკალურ სიბრტყეს მაგნიტური მერიდიანის სიბრტყე ეწოდება. დედამიწის ზედაპირის მოცემულ წერტილში მაგნიტური მერიდიანის სიბრტყე არ ემთხვევა გეოგრაფიული მერიდიანის სიბრტყეს. კუთხეს მათ შორის მაგნიტური მიხრილობა ეწოდება. ეს კუთხე იცვლება ადგილსა და დროის მიხედვით. განარჩევენ აგრეთვე გეომაგნიტურ მერიდიანს — მოცემულ წერტილსა და ჩრდილოეთ და სამხრეთ გეომაგნიტური პოლუსების შემაერთებელ წრფეზე გამავალი სიბრტყის დედამიწის ზედაპირთან გადაკვეთის ხაზს. გეომაგნიტური მერიდიანები დიდი წრეწირების რკალების თანხვედრილია. მაგნიტური მერიდიანებისაგან განსხვავებით, რომლებიც დედამიწის რეალურ მაგნიტურ ველს ასახავს, გეომაგნიტური მერიდიანები ასახავს მის პირველ მიახლოებას — ერთგვაროვნად დამაგნიტებული დედამიწის სფეროს ველს.

• მერიდიანი – ენციკლოპედია ბრიტანიკა