ზენტის ბრძოლა
დიდი თურქული ომის ნაწილი
თარიღი	11 სექტემბერი, 1697
მდებარეობა	ზენტა, სერბეთის სანჯაყი
შედეგი	საღვთო რომის იმპერიის გამარჯვება
მხარეები
ოსმალეთის იმპერია საღვთო ლიგა:  საღვთო რომის იმპერია ჰაბსბურგთა მონარქია
მეთაურები
მუსტაფა II ელმას მეჰმედ-ფაშა ევგენი სავოიელი
ძალები
50,000-100,000 მებრძოლი 90 ზარბაზანი 34,000 ქვეითი 16,000 მხედარი 60 ზარბაზანი
დანაკარგები
7,000-8,000 მოკლული 87 წართმეული ზარბაზანი 429 მოკლული 1598 დაჭრილი
ზენტის ბრძოლა ვიკისაწყობში

ზენტის ბრძოლა (თურქ. Zenta Muharebesi; გერმ. Schlacht bei Zenta) — ბრძოლა ოსმალეთის იმპერიასა და ჰაბსბურგებსს შორის. გაიმართა 1697 წლის 11 სექტემბერს, სერბეთის ქალაქ ზენტის მიდამოებში, მდინარე ტისას პირას. დამთავრდა ევროპელთა ღირსეული გამარჯვებით. ოსმალთა არმიას მეთაურობდნენ მუსტაფა II და ელმას მეჰმედ-ფაშა, რომელიც ბრძოლის ველზე დაიღუპა. ბრძოლაში თავი გამოიჩინა ევგენი სავოიელმა, რომლის სწორად გათვლილმა გეგმამ საბოლოოდ განაპირობა ავსტრიელთა გამარჯვება. შედეგად ავსტრიელებს დიდი თურქული ომის კარგად დამთავრების უფრო დიდი შანსი მიეცათ. 2 წელიწადში, 1699 წელს, კარლოვიცის კონგრესზე დადებული ზავით „საღვთო ლიგის“ წევრმა ქვეყნებმა ოსმალებს წაართვეს ტერიტორიები ევროპაში, რითიც დაიწყო ოსმალეთის იმპერიის ხანგრძლივი დაკნინების პერიოდი.

• ავსტრია-ოსმალეთის ომები

• Liptai Ervin: Magyarország hadtörténete (Military history of Hungary), Zrínyi Katonai Kiadó (Zrínyi Military Publisher), Budapest 1985. ISBN 963-326-337-9[page needed]
• Magyarország története 1526-1686 (History of Hungary 1526–1686) 2. tome, Authors: Zsigmond Pach and Ágnes Várkonyi, Akadémia Kiadó (Akadémia Publisher), Budapest 1985. ISBN 963-05-0929-6[page needed]
• Finkel, Caroline (2005). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300-1923. New York: Basic Books. p. 317. ISBN 978-0-465-02396-7.
• Suraiya Faroqhi: The Cambridge History of Turkey: The Later Ottoman Empire, 1603-1839, Cambridge University Press, 2006 [1]
• K. K. Kriegsarchiv (Hrsg.): Feldzüge des Prinzen Eugen von Savoyen. Verlag des K. K. Generalstabes, Wien 1876, Band 2, page 156.
• Afyoncu, Erhan (2013). "Zenta". İslâm Ansiklopedisi. 44. pp. 279–281.