Skjaldsveinn var á miðöldum ungur maður sem sá um skjöld og brynju riddara og hélt stríðshesti hans. Upphaflega voru skjaldsveinar unglingspiltar sem hugðust sjálfir gerast riddarar. Piltar gátu gerst vikapiltar við 7 ára aldur og orðið skjaldsveinar 14 ára. Stundum báru skjaldsveinar líka merki riddarans í orrustu.

Frá miðöldum til okkar daga hafa óðalsbændur án formlegs aðalstitils gjarnan verið kallaðir „skjaldsveinar“ (enska: squire, stytting úr frönsku esquire) í Bretlandi. Titillinn tengist þannig landeigendum í sveitum sem bjuggu á herragarði eða stærsta húsinu í þorpi. Slíkir skjaldsveinar geta tengst aðalsfjölskyldum og átt eigin skjaldarmerki. Skjaldsveinninn er þá eins konar aðalstitill, hærra settur en herramaður en lægra settur en riddari. Í Skotlandi er lávarður (laird) hliðstæður titill.

Í ensku er Esquire (stytt Esq.) kurteisistitill sem í dag er oftast settur aftan við nafn karlmanna af aðalsættum eða hátt settra embættismanna eins og dómara og lögmanna.

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.