Magnesín
Kalín	Kalsín	Skandín
	Strontín
Efnatákn Ca Sætistala 20 Efnaflokkur Jarðalkalímálmur Eðlismassi 1550,0 kg/m³ Harka 1,75 Atómmassi 40,078 g/mól Bræðslumark 1115,0 K Suðumark 1757,0 K Efnisástand (við staðalaðstæður) Fast form (meðseglandi) Lotukerfið

Kalsín eða kalsíum (úr latínu calcis, „kalk“) er frumefni með efnatáknið Ca og sætistöluna 20 í lotukerfinu. Kalsín er mjúkur grár jarðalkalímálmur sem er notaður sem afoxari við útdrátt á þóríni, sirkoni og úrani. Þetta er einnig fimmta algengasta frumefnið í skorpu jarðar. Það er líka fimmta algengasta uppleysta jónin í sjó á eftir natríni, klóríði, magnesíni og súlfati.

Vegna þess hversu hvarfgjarnt kalsín er finnst það ekki hreint í náttúrunni. Það er algengast í steinefnum eins og kalsíti, dólómíti og gifsi. Kalk, sem er eitt form kalksteins, er aðallega úr kalsíti. Kalsín er nauðsynlegt lífverum, sérstaklega í lífeðlisfræði frumna. Kalsín er uppistaðan í beinum og er því algengasti málmurinn í mörgum dýrum.

Kalsín er hvarfgjarn, silfurlitaður málmur sem oxast auðveldlega í snertingu við loft og myndar þá gráhvíta oxíð- og nítríðhúð. Það er mjúkur málmur, en er þó ekki eins mjúkt og t.d. blý.

• Sem afoxari við hreinsun annarra málma
• Sem hjálparefni við gerð málmblandna
• Sem bætiefni í ostagerð þar sem það hefur áhrif á virkni ostahleypis
• Kalsíumkarbónat (krít) er notað sem íblöndunarefni við sementsgerð
• Kalsíumarsenat er notað í skordýraeitur.
• Kalsíumklóríð er notað til að rykbinda og íshreinsa vegi.
• Kalsíumfosfíð er notað í flugelda.

Í snertingu við vatn myndar kalsín hýdroxíð (kalkvatn). Hvarfið er mjög útvermið og þess vegna getur kviknað í því vetni sem myndast. Kalsín hvarfast við vatn samkvæmt efnajöfnunni:

Ca + 2H₂O → Ca(OH)₂ + H₂

  Þessi efnafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.