Denis Mukwege
Denis Mukwege árið 2014.
Fæddur	1. mars 1955 (1955-03-01) (69 ára) Bukavu, belgíska Kongó
Menntun	Fríháskólinn í Brussel
Störf	Kvensjúkdómalæknir
Trú	Hvítasunnukirkjan
Verðlaun	Sakharov-verðlaunin (2014) Friðarverðlaun Nóbels (2018)

Denis Mukengere Mukwege (f. 1. mars 1955) er kongóskur kvensjúkdómalæknir. Hann stofnaði og vinnur hjá Panzi-sjúkrahúsinu í Bukavu, en þar sérhæfir hann sig í meðferðum á konum sem uppreisnarsveitir í landinu hafa nauðgað. Hann hefur hlúð að þúsundum fórnarlamba nauðgunar frá tíma seinna Kongóstríðsins, sumum þeirra oftar en einu sinni, og afgreiðir allt að tíu sjúklinga á dag á 18 klst. vinnudegi sínum. Samkvæmt fréttablaðinu The Globe and Mail er Mukwege „líklega helsti sérfræðingur heimsins í meðferð á áverkum eftir nauðganir.“

Árið 2018 hlutu þau Mukwege og Nadia Murad friðarverðlaun Nóbels fyrir baráttu þeirra gegn kynferðisofbeldi í stríði.^[1]

Denis Mukwege er sonur hvítasunnuprests^[2] og stundaði grunnám í konunglegum skóla í Bukavu á tíma belgískra nýlenduyfirráða í Kongó. Hann hlaut framhaldsnám í Bwindi-háskólanum í Bukavu og útskrifaðist þaðan með gráðu í lífefnafræði árið 1974. Eftir að hafa unnið í tvö ár í tæknideild Háskólans í Kinsasa hóf hann læknisnám í Háskólanum í Búrúndí.

Mukwege hlaut læknisgráðu árið 1983 og hóf læknisstörf í sjúkrahúsinu í Lemera, sunnan við Bukavu. Árið 1984 hlaut hann námsstyrk frá trúaboðsmiðstöð sænskra hvítasunnumanna^[3] til að mennta sig í meðferð kvensjúkdóma í Háskólanum í Angers í Frakklandi. Hann stofnaði þar ásamt heimamönnum samtökin Esther Solidarité France-Kivu til að hjálpa heimalandi sínu.^[4]

Þann 24. september 2015 hlaut Mukwege doktorsgráðu í læknavísindum hjá Fríháskólanum í Brussel eftir að hafa varið doktorsritgerð sína um orsakir, greiningar og meðferðir á saurfistlum í austurhluta Lýðstjórnarlýðveldisins Kongó.^[5]

Mukwege sneri aftur til Kongó árið 1989 þrátt fyrir að eiga vel launað starf í Frakklandi. Hann gerðist yfirlæknir í sjúkrahúsinu í Lamera.

Árið 1996 var sjúkrahús Mukwege lagt í rúst í fyrra Kongóstríðinu. Mukwege slapp með líf sitt en fjöldi sjúklinga og lækna hans voru myrtir í árásinni. Hann flúði til Naíróbí en ákvað síðan að snúa aftur til Kongó. Með hjálp sænsku hjálparsamtakanna PMU (Pingstmissionens Utvecklingssamarbete) stofnaði hann Panzi-sjúkrahúsið í Bukavu. Hann hefur þar þurft að hlúa að tíðum limlestingum á kynfærum kvenna. Mukwege ákvað að gera heimnum kunnugt um kynferðislegar misþyrmingar sem konur mega sæta í austurhluta Kongó og beita sér fyrir auknu hjálparstarfi í þágu fórnarlamba kynferðisofbeldis. Á svæði þar sem hópnauðganir eru algeng stríðsvopn hefur Mukwege sérhæft sig í verndun og læknisaðstoð fyrir fórnarlömbin, auk þess að vinna að auknu aðgengi að sálfræði, lög- og fjárhagsaðstoð fyrir þau.

Mukwege er almennt talinn einn helsti sérfræðingur á heimsvísu í meðferð á fistlum. Hann hefur hlotið tvær háskólaviðurkenningar fyrir rannsóknarstörf sín í þeim efnum.

Þann 25. október árið 2012 var Mukwege sýnt banatilræði í miðbæ Bukavu. Fjórir menn réðust inn á heimili hans, héldu dætrum hans í gíslingu og skutu öryggisvörð hans til bana. Mukwege slapp heilu og höldnu þegar nágrannar hans skárust í leikinn.^[6] Eftir tilræðið flutti hann í nokkra mánuði til Belgíu en sneri aftur til Kongó næsta ár til að halda störfum sínum áfram.^[4]

1. ↑ „Mukwege og Murad hljóta friðarverðlaun Nóbels“. RÚV. 5. október 2018. Sótt 6. október 2018.
2. ↑ Emmanuelle Portejoie, « Un Martin Luther King africain. L’action du gynécologue Denis Mukwege est nourrie par une foi très engagée. », Réforme, bls. 3651, 31. mars 2016.
3. ↑ Page sur le Mukwege.
4. ↑ ^{4,0 4,1} Gaëlle Rolin, « Denis Mukwege, le garde du corps des Congolaises », Le Figaro, 2. desember 2013, bls. 41.
5. ↑ „Le Dr. Denis Mukwege à l'ULB : plus de 800 personnes présentes à la défense de thèse de l'homme qui répare les femmes“. Newmedia. Sótt 6. október 2018.
6. ↑ « Agression contre le Mukwege à Bukavu, sa sentinelle est abattue », lesoir.be, 26. október 2010.