Stary Lubolń
Altliebel

DEC
gmejna:	Rěčicy
zagmejnowanje:	1973 (do Štyrjoch Dubow)
wobydlerstwo:	28
wysokosć:	143 metrow n.m.hł.
51.38333333333314.7143 Koordinaty: 51° 23′ 0″ S, 14° 42′ 0″ W
póstowe čisło:	02956
předwólba:	035772
wotwodźene słowa:	wobydler/ka: Starolubolnjan/-ka adjektiw: Starolubolński skłonowanje: Stareho Lubolnja, Staremu Lubolnjej, Stary Lubolń, Starym Lubolnjom, w Starym Lubolnju
Zakładne murje domu
wikidata: Stary Lubolń (Q160228)

Stary Lubolń (němsce Altliebel) je hornjołužiska wjes a gmejnski dźěl Rěčic w Zhorjelskim wokrjesu. Prěnjotna wjes bu w lětach 1993–95 dla wudobywanja brunicy w Rychwałdskej jamje wottorhana a po lěće 2010 wotbagrowana.

Po přesydlenju wobydlerstwa so w lěće 1617 prěni raz naspomnjeny gmejnski dźěl Napadź do „Stary Lubolń“ přemjenowa. Po hamtskich ličbach mějachu so jenož 18 wobydlerjow přesydlić, při čimž bě pak wjetšina ludnosće wjesku hižo w lětach do toho wopušćiła. Tak běchu 1964 hišće 196 ludźi w Lubolnju bydlili.

Prěnje historiske naspomnjenje sydlišća jako sydło wěsteho knjeza Lorencz de Lobelin je z lěta 1395.^[1] Hač do 20. lětstotka běše tu ryćerkubło, kotrež słušeše pak hižo wot lěta 1695 do Mužakowskeho stawoweho knjejstwa. Do toho běše znajmjeńša wot 1398 do 1663 zemjanska swójba Metzradt z knjezom nad Lubolnjom.

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 126 wot cyłkownje 138 Starolubolnjanow serbsce.^[2] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 13,8 %.^[3]

Wot lěta 1858 słuša Stary Lubolń k Rychwałdskej ewangelskej wosadźe, do toho do Dubca. Změna bu přewjedźena, dokelž so wot tutoho lěta w Dubčanskej cyrkwi hižo serbsce njeprědowaše, mjeztym zo bě Lubolnjanske wobydlerstwo hišće nimale dospołnje serbske.

Hač do lěta 1973 tworješe wjeska samostatnu gmejnu, wot 1938 z wjesnym dźělom Nowy Lubolń.

Historiska hajnkownja, jeje bróžnja kaž tež bróžnja něhdyšeho kubła přesadźichu so w lětomaj 1994/95 do muzejoweho sydlišća „Erlichtowy dwór“ w Rěčicach.

• Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 34–38, ISBN 978-3-7420-1623-2.

1. ↑ Stary Lubolń w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
2. ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
3. ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 255. [247 wobydlerjow, z nich 15 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 11 z pasiwnymi, 8 serbskich dźěći a młodostnych, 213 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

 Commons: Stary Lubolń – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow