Filip Jakubaš (* 27. apryla 1895 w Bójswecach; † 9. meje 1966 w Šěrachowje) bě serbski wučer a słownikar.

Wón narodźi so jako młódši bratr Józefa Jakubaša do Bójswečanskeje ratarskeje swójby a wotrosće po přećahu w Bělšecach. Jako młody hólc pomhaše swojemu wujej Filipej Rězakej druhdy při pisanju jeho słownika. Wukubła so wot 1901 do 1909 na Budyskej Tachantskej šuli a po tym hač do lěta 1914 na katolskim wučerskim seminarje. W lětach Prěnjeje swětoweje wójny dźěłaše jako wučer w Thammenhainje pola Worcyna (1914–15), w Róžeńće (1916) a w Chrósćicach (1917–19). We Weimarskej republice bě z wučerjom w Njebjelčicach, zwotkelž bu po přewzaću mocy přez nacionalsocialistow hišće w lěće 1933 wupokazany. W slědowacych lětach wučeše na němskich šulach w Häslichu pola Kamjenca, Šěrachowje a Schneebergu. W Druhej swětowej wójnje słužeše jako wojak.

W prěnimaj lětomaj po wuswobodźenju bě Jakubaš z wučerjom w Budestecach a wot 1947 do 1949 na nowozałoženym serbskim gymnaziju w čěskich Warnoćicach, hdźež podawaše serbšćinu a stawizny.^[1] Poslednje powołanske lěta dźěłaše jako wědomostny sobudźěłaćer Instituta za serbski ludospyt. Tam dźěłaše na swojim najwažnišim projekće, Hornjoserbsko-němskim słowniku, kotryž 1954 wuńdźe. Nimo toho bě z čłonom Hornjoserbskeje rěčneje komisije a hižo wot lěta 1917 z Maćicarjom.

• Irena Šěrakowa: Jakubaš, Filip. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 220f.

1. ↑ Vl. Juricová, J Vančatová, Zl. Maťatková, T. Breň: To byla pěkná věc. Lužickosrbská gymnázia v Československu (1945–1950). Liberec 2019, str. 33