Arnošt Holan (němsce Ernst Hollan; * 29. decembra 1882 w Janecach, † 12. decembra 1948 w Budyšinje) bě serbski wučer a kulturny prócowar.

Narodźi so jako syn žiwnosćerja w Janecach pola Hodźija a wopytowaše wot 1898 do 1904 Krajnostawski wučerski seminar w Budyšinje. Wot 1904 do 1907 skutkowaše jako wučer w Myšecach a wot 1907 hač do lěta 1934 w Budyšinku. W tutym lěće pušćichu fašisća jeho jako „njepolěpšujomneho“ ze šulskeje słužby. Holan přesydli so do města a dźěłaše wot 1934 do 1937 jako pomocnik Jana Symanka w archiwje Maćicy Serbskeje. Po zawrjenju Serbskeho domu bě wot 1937 do 1945 z kantorom w Poršicach, Budyšinku a naposledk w Malešecach. W jeho Budyskim domje na Kleistowej so tajnje načolne wosoby Domowiny schadźowachu. Po kóncu Druheje swětoweje wójny sta so ze šulskim nawodu w Poršicach.

Hromadźe z Janom Šěcu a Pawołom Krawcom wožiwi Holan při wučerskim seminarje towarstwo serbskich seminaristow Swoboda. Jako młody wučer wobdźěli so 1912 na załoženju Domowiny. Po kóncu němskeho kejžorstwa zastupi 1918 do Socialdemokratiskeje strony Němskeje. W tutym času njepřizamkny so kruhej sakskoswěrnych Serbow, ale podpěrowaše Božidara Dobruckeho w serbskim narodnym skutkowanju. Bě aktiwny w serbskim spěwarskim hibanju a pomhaše Jurjej Słodeńkej při wudawanju dźěćaceho časopisa „Raj“. Dlěje hač dźesać lět bě Arnošt Holan starosta sokołskeje jednoty w Poršicach.

Arnošt Holan měješe z mandźelskej Emu štyri dźowki, mjez druhim Lubinu Holanec-Rawpowu (1927–1964) a Ludmilu (1923–1999), pozdźišu mandźelsku Frida Mětška. Jeho row nadeńdźe so na Budyskim Tuchorskim pohrjebnišću.

Wón bě z lěta 1911 čłon Maćicy Serbskeje a wot 1923 zapisowar přirodospytneho wotrjada.

• Jurij Młynk, Manfred Thiemann: Holan, Arnošt. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 199sl.