En anatomía, o termo proximal (T.A.: proximalis, do latín proximus, "próximo") é un adxectivo que indica proximidade cara ao punto de orixe ou inserción dun órgano, unha parte, ou calquera punto de referencia.^[1][2][3] Por exemplo, a coxa é máis proximal ao corpo que o pé, ou a perna é proximal ao pé.

En odontoloxía, refírese á superficie dun dente contigua á do dente adxacente.

É o termo oposto a distal.^[2][3]

• Arco transverso proximal do pé (T.A.: arcus pedis transversus proximalis), parte proximal dun dos tres arcos que forman a bóveda plantar.
• Falanxe proximal dos ósos dos dedos da man e os ósos dos dedos do pé (T.A.: phalanx proximalis), primeira falanxe dos dedos da man ou dos dedos do pé.
• Articulación radiocubital proximal (T.A.: articulatio radioulnaris proximalis), parte da articulación do cóbado.
• Cara proximal (T.A.: facies approximalis) do dente.
• Porción proximal da próstata (T.A.: pars proximalis prostatae).
• Porción supracolicular da uretra (T.A.: pars proximalis urethrae prosticae).
• Arterias estriadas mediais proximais (T.A.: arteriae striatae mediales proximales), ramas da arteria cerebral anterior.
• Ramas estriadas proximais laterais das arterias centrais anterolaterais (T.A.: rami striati proximales laterales arteria centralium anterolateralium), ramas á súa vez da arteria cerebral media.
• Ganglio proximal, un dos ganglios linfáticos inguinales profundos (T.A.: nodus lymphaticus inguinales profundi proximalis).