Ostracon ou Ostrakon (do grego: ὄστρακον ostracon, cuxo plural é ὄστρακα, ostraca) é unha cuncha ou fragmento de cerámica sobre o que se escribía.

En arqueoloxía emprégase o termo ostracon para designar os anacos de cerámica (ou fragmentos calcáreos) que se utilizaban como borradores para aprender a escribir ou pintar. Os ostracons son moi numerosos e é unha fonte de información moi útil.

Por exemplo, en Atenas o desterro do político ao cal querían expulsar da cidade era designado por unha asemblea na que cada un escribía nun anaco de cerámica (ostracon) o nome da persoa cuestionada, de aí a palabra ostracismo, o procedemento polo que se procedía a devandito desterro se un número suficiente de cidadáns votara polo exilio.

No Antigo Exipto este termo aplícase aos fragmentos calcarios, ou de cerámica, sobre os que o escriba, ou o aprendiz de escriba, esbozaba un debuxo ou un texto. O custo do papiro non permitía que se utilizase este soporte para as notas que non fosen oficiais, para os debuxos explicativos ou satíricos e, moito menos, para a aprendizaxe da escritura xeroglífica.

Para o Exipto greco-romano, a papiroloxía é a ciencia que estuda os textos gregos, latinos e demóticos contidos non só nos papiros senón tamén nos ostracas.

• Escritura
• Escriba