O meteorito de Sikhote-Alin (en ruso: Сихотэ-Алинский метеорит) ou Sikhote-Alin (en ruso: Сихотэ-Алинь),^[1] é un meteorito metálico caído en Rusia o 12 de febreiro de 1947 sobre as montañas Sikhote-Alin.

O meteorito estoupou na atmosfera segundo caía, facendo que caesen toneladas de metais nunha rexión elíptica duns 1,3 km². Formáronse numerosos cráteres de impacto, o maior deles de 26 m de diámetro. Esta chuvia de meteoritos foi a máis grande da historia recente.

Contra ás 10:30 h da mañá do 12 de febreiro de 1947 puidose observar nas montañas Sikhote-Alin un gran bólido, máis brillante que o Sol e procedente do norte, descendendo nun ángulo de aproximadamente 41º. A forte luzada e o grande estrondo puidéronse detectar nun radio de 300 km á redonda (o punto de impacto foi aproximadamente a 440 km ao nordeste de Vladivostok). Unha estela de fume de aproximadamente 32 km de altura permaneceu no ceo durante varias horas. Foi un suceso tan impactante que en 1957, para conmemorar o seu 10º aniversario, o servizo postal da URSS lanzou un selo no que se mostra a columna de fume. Calcúlase que o peso deste bólido estaba entre as 20 e as 23 toneladas no momento de entrar na atmosfera. Este suceso desatou o interese dos xeólogos e outros científicos de toda a URSS, que acudiron ao lugar para encontrar os fragmentos do meteorito con equipos de detección de metais e estudar o ocorrido. En 1950 editouse un documental de 10 minutos de duración sobre este meteorito.

O meteorito, no momento de entrada na atmosfera, viaxaba a unha velocidad dee 14 km/s, é dicir, a unha velocidade de 50 400 km/h, e comezou a romperse en fragmentos, desencadeando a chuvia de meteoritos. A unha altitude de 5,6 km, a masa máis grande rompeu nunha violenta explosión. A día de hoxe miles de fragmentos deste meteorito áchanse espallados polas montañas de Sikhote-Alin. Recoécense facilmente como bólas de ferro fundido. Aínda que non se trate dunha peza extremadamente rara, é un meteorito bastante apreciado polos coleccionistas, xa sexa pola súa importancia, pola súa recente caída ou pola súa férrea beleza. O difícil acceso á zona, debido a unha mesta masa forestal de taiga, dificulta que coleccionistas de meteoritos poidan encontrar con comodidade os fragmentos espallados. Os vestixios máis comúns deste tremendo impacto non adoitan excederen os 2 centímetros nin pesaren máis alá dos 15 gramos. A peza máis grande encontrada até a data ten un peso de 1 745 kg e encóntrase no Museo Xeolóxico de Moscova.

O meteorito de Sikhote-Alin clasifícase como un meteorito metálico pertencente ao grupo químico IIAB, e con estrutura de octahedrita grosa. Componse aproximadamente de 93 % de ferro, 5,8 % de níquel, 0,42 % de cobalto, 0,46 % fósforo e 0,28 % de xofre, con trazas de galio, xermanio e iridio.^[2] Tamén se detectou a presenza de taenita, plesita, pirrotina, cromita, camacita e schreibersita.

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Meteorito de Sikhote-Alin

• Fersman Mineralogical Museum, Russian Academy of Sciences - Moscow, Russia
• Meteoritical Bulletin Database da Meteoritical Society.