Imperio Austríaco

Kaiserthum Österreich (de)
Himno	Gott erhalte Franz den Kaiser (pt)
Localización
48°12′N 16°21′L / 48.2, 16.35Coordenadas: 48°12′N 16°21′L / 48.2, 16.35
Capital	Viena
Poboación
Poboación	21.200.000 (1804) (30,34 hab./km²)
Lingua oficial	lingua alemá
Relixión	catolicismo
Xeografía
Superficie	698.700 km²
Comparte fronteira con	Reino de Prusia Reino de Italia Reino de Sardeña Suíza Reino de Baviera Liechtenstein Reino de Saxonia Ducado de Parma e Piacenza (pt) Estados Pontificios Imperio Ruso Ducado de Módena e Reggio (pt) Imperio Otomán Principado de Montenegro Principado teocrático de Montenegro Reino da Sardenha (pt)
Datos históricos
Precedido por	Imperio de Habsburgo e Arquiducado da Áustria (pt)
Creación	11 de agosto de 1804
Disolución	8 de xuño de 1867
Sucedido por	Imperio Austrohúngaro
Organización política
Forma de goberno	monarquía absoluta
• Imperador da Áustria (pt)	Francisco I de Austria (1804–1835)
Órgano lexislativo	Conselho Imperial (Áustria) (pt) ,
Membro de	Sacro Imperio Romano Xermánico (1804–1806) Confederación Xermánica (1815–1866)
Moeda	Tálero

O Imperio Austríaco foi fundado en 1804 como reacción á creación do Primeiro Imperio Francés baixo Napoleón I. O primeiro emperador de Austria foi Francisco I, tamén ostentando o título de emperador Sacro-Romano co nome de Francisco II. Máis tarde abdicaría deste cando o imperio foi abolido na reorganización napoleónica de Alemaña en 1806.^[1] Para manter o seu título imperial elevou a Austria da categoría de arquiducado á de imperio.

O Imperio Austríaco formou parte da Confederación Xermánica a partir de 1815, cando o Congreso de Viena restableceu as fronteiras de Europa despois da derrota de Napoleón I e reorganizou a forma e ideoloxía políticas do Antigo Réxime.

Tras varios intentos errados de reforma constitucional, o Imperio Austríaco transformouse no Imperio Austrohúngaro como consecuencia directa da derrota sufrida na guerra das Sete Semanas e grazas ao Compromiso austrohúngaro de 1867 baixo o reinado de Francisco Xosé I de Austria, outorgando igualdade de status aos territorios húngaros.

• Reino de Bohemia (Königreich Böhmen)
• Reino de Hungría (Königreich Ungarn)
• Reino de Dalmacia (Königreich Dalmatien)
• Reino de Galicia e Lodomeria (Königreich Galizien und Lodomerien)
• Reino de Croacia e Eslavonia (Königreich Kroatien und Slawonien)
• Reino da Lombardo-Véneto (Lombardo-Venezianisches Königreich)
• Arquiducado de Austria (Erzherzogtum Österreich)
• Ducado de Carintia (Herzogtum Kärnten)
• Ducado de Carniola (Herzogtum Krain)
• Ducado de Salzburgo (Herzogtum Salzburg)
• Ducado de Silesia (Herzogtum Schlesien)
• Ducado de Estiria (Herzogtum Steiermark)
• Ducado de Bucovina (Herzogtum Bukowina)
• Ducado de Serbia e Tamis Banat (Woiwodschaft Serbien und Tamisch Banat)
• Banato de Temesvar (Temescher Banat)
• Gran Principado de Transilvania (Großfürstentum Siebenbürgen)
• Margraviato de Moravia (Markgrafschaft Mähren)
• Condado do Tirol (Gefürstete Grafschaft Tirol)
• Condado de Gorizia e Gradisca (Grafschaft Görz und Gradisca)
• Estado de Vorarlberg
• Margraviato de Istria (Istrien)

Até a revolución de 1848 os únicos propietarios da terra eran os nobres.^[2] A reforma agraria de 1852-1853 por parte da coroa tratou de crear unha nova clase social de campesiños propietarios na que apoiarse fronte á nobreza maxiar^[3] A reforma foi, con todo, un fracaso.^[3] As novas posesións eran, en xeral, demasiado pequenas para sustentar ao campesiñado que, sen experiencia no mercado, sen crédito accesible e debido á depresión agrícola de finais do XIX viuse abocada a vender as súas propiedades aos terratenentes e volver a unha situación de dependencia moi semellante á anterior á reforma.^[3]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Imperio Austríaco

A Galipedia ten un portal sobre: Historia

• Casa de Austria
• Klemens von Metternich
• Unificación alemá