Cesalpinioideas
| Cesalpinioideas Caesalpinioideae | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Caesalpinia pulcherrima | |||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Tribos | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||
| |||||||||||||
A das cesalpinioideas (Caesalpinioideae) é unha subfamilia de plantas fanerógamas dicotiledóneas da orde das fabales e familia das fabáceas.
Nela encóntranse a alfarrobeira, a árbore de Xudea, a acacia de tres espiñas e a acacia negra. Habitan preferentemente nas rexións cálidas, e están moi ben representadas nas rexións tropicais de África e América, e son especies a miúdo xigantescas.[1]
A subfamilia comprende 178 xéneros,[2] e aproximadamente 1 900 especies.
Os xéneros máis representados son Senna (con 350 especies), Chamaechrista (265) e Caesalpinia (100).[3]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]A subfamilia foi descrita en 1825 polo médico e botánico suízo Augustin Pyrame de Candolle.[2]
Etimoloxía
[editar | editar a fonte]O nome científico Caesalpinioideae está formado dobre a raíz do nome do seu xénero tipo Caesalpinia, coa adición do sufixo do latín científico -oideae, propio dos nomes das tribos de vexetais.
Sinónimo
[editar | editar a fonte]Ademais de polo nome actualmente válido, a tribo coñeceuse tamén polo sinónimo:[2]
- Caesalpiniaceae Klotzsch & Garcke (nome de familia).
Clasificación
[editar | editar a fonte]Na clasificación tradicional das leguminosas, os xéneros das cesalpinioideas agrupábanse en catro tribos:
- Cassieae
- Caesalpinieae
- Cercideae
- Detarieae
Nota taxonómica
[editar | editar a fonte]A tribo Cercideae estivo incluída nalgunhas clasificacións na subfamilia Papilionoideae. Actualmente, esta tribo, xunto con Detarieae, considéranse un clado independente desta subfamilia.[3]
As análises filoxenéticas baseadas no ADN destas especies levan a reconsiderar esta clasificación. Porén, até agosto de 2008, non hai publicada ningunha nova clasificación formal desta subfamilia.
Característcas
[editar | editar a fonte]
Son árbores, subarbustos ou, ás veces, herbas ou plantas rubideiras. As follas son pinnadas o bipinnadas, nalgúns casos (por exemplo, en Gleditsia) ambos os tipos foliares poden acharse na mesma árbore; finalmente, hai especies áfilas. As flores son zigomorfas, rara vez actinomorfas. A prefloración é imbricada, rara vez valvar; dise "ascendente": o estandarte é interno, cuberto nos seus bordos polos pétalos veciños. A corola é variada, grande, mediana ou pequena, ten pétalos libres (é dialipétala) polo menos na base, e moi a miúdo os pétalos son unguiculados. O androceo está formado polo xeral por 10 estames, libres ou soldados en grupos, igualando a altura dos pétalos, ou cubertos por eles. O pole é libre, e o tegumento seminal non presenta "líña fisural". O óvulo é anátropo. As sementes teñen embrión recto, co fío apical ou subapical, pequeno. A estrutura floral é moito máis variada que na subfamilia das Mimosoideas. As flores dispóñense en acios ou panículas, en xeral de medianas a grandes, rara vez pequenas, e en espigas densas. O froito es dehiscente ou indehiscente, moi variábel.
Varias especies de cesalpinoideas cultívanse con fins decorativos, forestais, industriais ou medicinais.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Burkart, A. (1987): "Leguminosas". En: Dimitri, M. Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería. Tomo I. Descripción de plantas cultivadas. Buenos Aires: Editorial ACME S.A.C.I., pp.: 467-538.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Subfamily Caesalpinioideae DC. na BioLib. Consultada o 25 de xullo de 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Steven, P. F. (2001). "Fabaceae". Angiosperm Phylogeny Website. Versión 7, maio de 2006. Consultado o 25 de xullo de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cesalpinioideas  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Cesalpinioideas |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bruneau, B., F. Forest, P. S. Herendeen, B. B. Klitgaard & G. P. Lewis (2001): "Phylogenetic relationships in the Caesalpinioideae (Leguminosae) as inferred from chloroplast trnL intron sequences". Systematic Botany 26: 487–514 (enlace ao resume do traballo aquí).
- Haston, E. M., G. P. Lewis & J. A. Hawkins (2003): "A phylogenetic investigation of the Peltophorum group (Caesalpinieae: Leguminosae)". Páxinas 149-159, en Advances in Legume Systematics, part 10, higher level systematics (B. B. Klitgaard and A. Bruneau, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Haston, E. M., G. P. Lewis & J. A. Hawkins (2005): "A phylogenetic reappraisal of the Peltophorum group (Caesalpinieae: Leguminosae) based on the chloroplast trnL-F, rbcL, and rps16 sequence data". American J. Botany 92: 1359-1371.
- Herendeen, P. S., A. Bruneau & G. P. Lewis (2003): "Phylogenetic relationships in caesalpinioid legumes: a preliminary analysis based on morphological and molecular data". Páxinas 37-62 en Advances in Legume Systematics, part 10, higher level systematics (B. B. Klitgaard and A. Bruneau, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Herendeen, P. S., A. Bruneau & G. P. Lewis (2003): "Floral morphology in caesalpinioid legumes: testing the monophyly of the "Umtiza clade"". International J. Plant Sciences 164 (5 Suppl.): S393-S407.
- Irwin, H. S. & R. C. Barneby (1981): "Cassieae Bronn". Páxinas 97-106 en Advances in legume systematics, part 1 (R. M. Polhill and P. H. Raven, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Kajita, T., H. Ohashi, Y. Tateishi, C. D. Bailey & J. J. Doyle (2001) "rbcL and legume phylogeny, with particular reference to Phaseoleae, Millettieae, and Allies". Systematic Botany 26: 515-536.
- Lewis, G. P. (2005) a: "Cassieae". Pñaxinas 111-125 en Legumes of the World (Lewis, G., B. Schrire, B. MacKinder, and M. Lock, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Lewis, G. P. (2005) b: "Caesalpinieae/. Páxinas 127-161 en Legumes of the World (Lewis, G., B. Schrire, B. MacKinder, and M. Lock, eds.). Royal Botanical Gardens, Kew. UK.
- Lewis, G. P. & B. D. Schrire (1995): "A reappraisal of the Caesalpinia group (Caesalpinioideae: Caesalpinieae) using phylogenetic analysis". Páxinas 41-52 en Advances in Legume Systematics 7, phylogeny (M. D. Crisp and J. J. Doyle, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Luckow, M., J. T. Miller, D. J. Murphy & T. Livshultz (2003): "A phylogenetic analysis of the Mimosoideae (Leguminosae) based on chloroplast DNA sequence data". Páxinas 197-220 en Advances in Legumes Systematics, part 10, higher level systematics (B. B. Klitgaard and A. Bruneau, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Marazzi, B., P. K. Endress, L. P. de Queiroz & E. Conti (2006): "Phylogenetic relationships within Senna (Leguminosae, Cassinae) based on three chloroplast DNA regions: patterns in the evolution of floral symmetry and extrafloral nectaries". American J. Botany 93: 288-303.
- Simpson, B. B., L. L. Larkin & A. Weeks (2003): "Progress towards resolving the relationships of the Caesalpinia group (Caesalpinieae: Caesalpinioideae: Leguminosae)". Páxinas 123-148 en Advances in Legume Systematics, part 10, higher level sytematics (B. B. Klitgaard and A. Bruneau, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew. UK.
- Simpson, B. B. & G. P. Lewis (2003): "New combinations in Pomaria (Caesalpinioideae: Leguminosae)". Kew Bulletin 58: 175-184.
- Wojciechowski, M. F., M. Lavin & M. J. Sanderson (2004): "A phylogeny of legumes (Leguminosae) based on analysis of the plastid matK gene resolves many well-supported subclades within the family". American J. Botany 91: 1846-1862.
| Control de autoridades |
|
|---|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
