Art rock
Orixe musical	rock, música de vangarda, rock experimental, baroque pop, rock psicodélico
Orixe cultural	principios dos 60 no Reino Unido
Instrumentos típicos	teclados, guitarra, baixo e batería
Derivados	rock progresivo, glam rock, post-punk
v c e

Art Rock é un subxénero do rock and roll caracterizado polos seus ambiciosos temas líricos e experimentacións melódicas, harmónicas ou rítmicas, frecuentemente saíndo das fronteiras pop e indo en dirección ao jazz, clásico, electrónico. A designación "art rock" é vaga, unha vez que poucos artistas actuais aspiran abertamente a este título.

Orixinouse no Reino Unido nos anos 60, con influencias da arte, avant-garde e música clásica. A primeira vez que foi usado o termo, segundo o Merriam-Webster Online Dictionary, foi en 1968. Influenciado polo traballo dos Beatles, principalmente polo seu álbum Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, o art rock foi unha forma de música que quería "estender os límites do rock & roll", e optou por unha perspectiva da música máis experimental e conceptual. O termo rock progresivo ás veces pode intercambiarse co de art rock. Mentres que o rock progresivo caracterízase por técnicas instrumentais máis tradicionais e texturas sinfónicas, o art rock é máis desafiante, ruidoso e menos convencional, enfatizando o experimental e vangardista.

O crítico John Rockwell di que o art rock é un dos xéneros máis variados e eclécticos co seu sentido aberto de desapego creativo, pretensións de música clásica e propensións experimentais e vangardistas.^[1] Na música rock dos 70, en xeral entendíase que o descriptor "arte" significaba "agresivamente vangardista" ou "pretenciosamente progresivo".^[2] O "art rock" adoita a ser usado como sinónimo de rock progresivo.^[3][1][4][5] Historicamente, o termo foi usado para describir polo menos a dous tipos de música rock relacionados pero distintos.^[6] O primeiro é o rock progresivo, mentres que o segundo uso refírese a grupos que rexeitaron a psicodelia e a contracultura hippie en favor dun enfoque modernista e vangardista definido por Velvet Underground.^[6] A ensaísta Ellen Willis comparou estes dous tipos:

Dende principios dos anos 60 … había unha contratradición no rock and roll que tiña moito máis en común coa alta arte, en particular coa arte de vangarda, que a tan cacarexada síntese art-rock [rock progresivo]; implicou o uso máis ou menos consciente dos cánones formais básicos do rock and roll como material (tanto como os artistas pop utilizaron a arte de masas en xeral) e refinando, elaborando, xogando con ese material para producir … arte rockand-roll. Se ben o art rock baseábase implícitamente na afirmación de que o rock and roll era ou podía ser tan digno como as formas de arte máis establecidas, a arte do rock-and-roll xurdiu dun compromiso obsesivo coa linguaxe do rock and roll e un desdén igualmente obsesivo por aqueles que rexeitaban esa linguaxe ou querían diluílo, facelo máis fácil... o new wave ha herdou a contra-tradición.^[7]

• Django Django

• Bannister, Matthew (2007). White Boys, White Noise: Masculinities and 1980s Indie Guitar Rock. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 978-0-7546-8803-7. 

• Campbell, Michael (2012). Popular Music in America:The Beat Goes On. Cengage Learning. ISBN 978-1-133-71260-2. 

• Edmondson, Jacqueline, ed. (2013). Music in American Life: An Encyclopedia of the Songs, Styles, Stars, and Stories that Shaped our Culture. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-39348-8. 

Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.