)) It Fizioen fan Ezra is in frij koart, algemien as apokryf beskôge joadsk religieus geskrift, besibbe oan it Alde Testamint fan 'e Bibel. It is in pseudepigraaf ûnder de namme fan 'e bibelske preester Ezra, mar eins is it it wurk fan in anonime skriuwer dy't folle letter libbe. De ierst oerlevere tekst is in Latynsk manuskript út 'e alfde iuw, wat in sekuere datearring fan dizze tekst dreech makket, al meitsje eigenaardichheden yn it taaleigen it wierskynlik dat er oarspronklik yn it Gryksk skreaun wie. Der besteane frijwat oerienkomsten tusken dit geskrift en de Grykske Iepenbiering fan Ezra, en boppedat linet it Fizioen fan Ezra swier op it boek Ezra (Latyn).

It Fizioen fan Ezra beskriuwt hoe't God in gebed fan Ezra om moed beäntwurdet troch him sân ingels te stjoeren dy't him rûnliede yn 'e himel. Ek litte se him de hel sjen, dêr't guon sûnders oan 'e eachlidden ophongen binne. Yn 'e himel geane de rjochtfeardigen ûnskeind troch in ûnbidich fjoer en by fjoerazemjende liuwen lâns. As sûnders de himel yn glûpe wolle, wurde se lykwols troch hûnen ferskuord en troch it fjoer ferbaarnd. In ingel fertelt Ezra dat it fergryp fan dyjingen wie, dat se "de Heare ûntkenden, en sûndigen mei froulju op 'e Dei fan 'e Heare."