The Simpson

Toen in 1990 de eerste aflevering werd uitgezonden van The Simpsons, hadden Matt Groening en zijn team nooit kunnen vermoeden dat het gele gezin een successhit ging worden. Wereldwijd worden ze bekeken en ondertussen zijn ze al meer dan vijfentwintig seizoenen en een film verder, waardoor ze de langslopende televisiecartoon zijn. Deze eer was eerder voor een ander bekend gezin: de Flinstones. Maar zij hebben hun kroon vanaf 1997 moeten doorgeven.

Sinds eind jaren tachtig was er een revival van de animatiefilm. Denk maar aan de Aardman studio, die bekend is geworden door animaties met figuren uit plasticine: Chicken run en Wallace en Gromit. Ook Disney en Pixar sprongen op de kar met celanimatie en computeranimatie. Ook op televisie kwam de animatiefilm meer en meer in beeld. En de doelgroep was niet enkel kinderen, maar ook de volwassenen hadden de smaak te pakken. Het werd een vorm van creativiteit en kunstzinnigheid die nu nog altijd bestaat. Het ging niet meer over een verhaaltje vertellen, maar werd een bron van normen en waarden. Geen enkel onderwerp werd vermeden.

Bron: En.wikipedia.org

James Brooks was een fan van de cartoon 'Life in Hell' die Matt Groening had gecreëerd eind jaren zeventig voor WET-magazine. Brooks, die de producer was van de Tracey Ullman Show, stelde Matt Groening voor om de stripfiguren uit de cartoon te gebruiken in de show. Uit schrik voor zijn auteursrechten besloot Matt Groening op het laatste moment een aantal nieuwe stripfiguren te tekenen. En zo ontstonden de Simpsons. Door hen Simpson als achternaam te geven wou Groening benadrukken dat ze een doorsnee Amerikaans gezin vormden.

Na een vijftigtal korte films van een drietal minuten kregen The Simpsons in 1990 hun eigen geanimeerde sitcom op de Amerikaanse televisiezender Fox.

Vanaf de start konden The Simpsons rekenen op veel fans en dat aantal blijft maar groeien. Iedereen vindt het fijn om te lachen met dit gezin uit de middenklasse. Sommige kijkers, die ook tot de middenklasse behoren, kunnen niet altijd de cynische grappen appreciëren, maar laten het toch niet om te blijven kijken. Naast fans moeten de serie en zijn makers ook heel veel kritiek slikken. Zo kreeg de serie in het begin kritiek voor de productie die niet volledig in Amerika werd gemaakt. Het deel van het inkleuren van de animatiecellen werd in Zuid-Korea gedaan. Door deze manier van werken werd misbruik gemaakt van goedkope werkkrachten, maar werd er ook werk afgenomen voor mensen in Amerika. Vanaf het vierde seizoen werd dit probleem opgelost.

De Republikeinen

Door de kritiek die in de serie werd gegeven op de Amerikaanse politiek gingen de Republikeinse politici in de tegenaanval. Ze vonden dat The Simpsons de traditionele Amerikaanse waarden ondermijnden. En ex-president George Bush ging zelfs zo ver dat hij in een toespraak meldde dat het Amerikaanse gezin meer zou moeten zijn zoals The Waltons en minder als The Simpsons.

Door deze uitspraak werd duidelijk dat er een cultuurverschil was. Je had de generatie die de televisie beschouwde als een medium dat je met het gezin bekeek om geïnformeerd te worden en dingen te bekijken die traditionele waarden bevestigden. De ideale wereld met af en toe een grappige noot. En dan heb je de generatie waar The Simpsons zich op richten. Deze generatie ziet de televisie als een medium dat mensen kan entertainen, kritisch laat nadenken, emotioneren, informeren en zoveel meer.

Ouders waren ongerust over het effect van de beelden die hun kinderen voorgeschoteld kregen. En dan werd vooral verwezen naar het geweld dat aanwezig is in de serie. Niet alleen kunnen Bart en Lisa er wat van qua ruzie, maar Homer zal het ook niet laten om zijn zoon hardhandig aan te pakken. Daarnaast zijn er nog de gewelddadige scènes in Itchy & Scratchy, de geliefkoosde tekenfilm van Bart en Lisa.

De verkoop van de serie ging vrij goed, maar in de Aziatische landen was daar geen sprake van. Daar hadden ze problemen met de vier vingers die de personages hebben en met het gedrag van Bart. Daardoor werd de strategie veranderd en werd er ook aandacht gevestigd op zijn zus LIsa.

Merchandising

De merchandising rond The Simpsons is overal terug te vinden: glazen, douchegel, t-shirts, carnavalskledij, dekbedovertrekken, ... Je kan het zo gek niet bedenken of het bestaat wel. Sommigen hebben kritiek op het feit dat Matt Groening en zijn team niet vies zijn van commercialisering. Terwijl algemeen geweten is dat strip- en animatiefiguren niet meer weg te denken zijn in onze commerciële cultuur.

In The Simpsons komen er dikwijls verwijzingen naar andere gekende tekenfilms. Zo doen de Itchy & Scratchy-filmpjes enorm denken aan Tom & Jerry. Maar je kan ook gelijkenissen treffen tussen Itchy en Mickey Mouse. Homer wordt herkend als Fred Flinstone. Ook naar Felix the cat zijn erverwijzingen.

Veel titels van de episodes verwijzen naar films. Om er maar een paar op te noemen: 'Dead Putting Society', 'O Brother, Where Bart Thou?', 'A Fish Called Selma', 'Simpsoncalifragilisticexpiala(Annoyed Grunt)cious' en 'Million-Dollar Abie'. Maar ook in de episodes zie je veel gelijkenissen met films. Zo heb je de scène waarin Homer het vertikt om naar de kerk te gaan en geniet van de rust in het huis om in zijn onderbroek te dansen. Tom Cruise doet net hetzelfde in Risky Business. Ook de scène uit The Birds, waarin Alfred Hitchcock in beeld loopt met twee honden, wordt exact overgenomen. Of de scène die verdacht veel doet denken aan Hannibal Lecter uit Silence of The Lambs. Maar bij The Simpsons gaat het over Mister Burns die na het dumpen van nucleair afval in de rechtbank vastgeketend wordt binnengebracht.

Naast cartoons en films komen er ook af en toe verwijzingen naar litteraire werken. Deze gaan van recente titels zoals Twilight en Harry Potter naar werken van Shakespeare en Edgar Allan Poe. De meeste afleveringen van Treehouse of Horror zijn gebaseerd op boeken.

Je moet je echt wel zorgen maken als bekende Amerikaan als je nog geen rol hebt gekregen in de serie. De lijst is gigantisch om op te noemen, want er zijn al heel wat mensen de revue gepasseerd. In die lijst staan onder andere Michael Jackson, Coldplay, Lady Gaga, Meryl Streep en J.K.Rowling.

• Homer is het uithangbord van hoe het niet moet. Deze vader weet het slechter of weet feitelijk compleet niet hoe het moet. Hij toont geen interesse in de opvoeding van zijn kinderen en slaagt er ook altijd in om geldproblemen te hebben.
• Marge is de gedreven huismoeder, die de klassieke moedertaken probeert te vervullen. Zij staat achter traditionele waarden, die zij vaak mist bij haar gezin en haar gedrag strookt ook niet altijd aan deze waarden.
• Bart is de kwajongen, die constant kattenkwaad uithaalt.
• Lisa is het kleine genie van het gezin, maar wordt dikwijls misbegrepen en voelt zich daarom ook dikwijls alleen.
• Maggie lijkt heel onschuldig met haar fopspeen, maar heeft al heel wat meegemaakt en is zeker niet te onderschatten.

Het succes van de serie is voor een stuk te danken aan de verschillende lagen van humor, satire, thema's en links naar films. Dit zorgt ervoor dat zowel kinderen als volwassenen er naar kijken en iedereen heeft zo zijn reden om het goed te vinden. We kunnen The Simpsons niet meer wegdenken in onze beeldcultuur, ook al heeft de serie veel commentaar gekregen.