فوناکوشی گیچین
| فوناکوشی گیچین | |
|---|---|
 فوناکوشی گیچین، c. ۱۹۲۴ | |
| زادهٔ | ۱۰ نوامبر ۱۸۶۸ شوری، پادشاهی ریوکیو |
| درگذشت | ۲۶ آوریل ۱۹۵۷ (۸۸ سال) توکیو |
| نام بومی | 船越 義珍 |
| دیگر نام‌ها | Shoto (waving pines) |
| سبک | Shōrei-ryū, Shōrin-ryū, and Shotokan Karate |
| استاد(ها) | Ankō Asato, Ankō Itosu, Matsumura Sōkon |
| رده | 5th dan, 10th dan (postmortem) |
| شاگردان | Hironori Ōtsuka, Gigō Funakoshi (his son), Isao Obata, Shigeru Egami, Teruyuki Okazaki, Tetsuhiko Asai, Masatoshi Nakayama, Yasuhiro Konishi, Hidetaka Nishiyama, Tsutomu Ohshima, Taiji Kase, Mitsusuke Harada, Hirokazu Kanazawa, Won Kuk Lee, Masutatsu Oyama, Tetsuji Murakami, Yutaka Yaguchi, Won Kuk Lee, Byung Jik Ro, Choi Hong Hi |
(از چپ) تویاما کانکن، هیرانوری اوتسوکا، شیمودا تاکشی، فوناکوشی گیچین، موتوبو چوکی، مابونی کنوا، ناکاسونه گنوا و تایرا شینکن
فوناکوشی گیچین (船 越 義珍، Funakoshi Gichin، ۱۰ نوامبر ۱۸۶۸–۲۶ آوریل ۱۹۵۷) بنیانگذار شوتوکان کاراته، شاید به عنوان محبوب‌ترین سبک کاراته و به عنوان «پدر کاراته امروزی» شناخته شده‌است[۱] پس از تعالیم ایتوسو آنکو و آساتو آنکو،[۲][۳] او یکی از استادان ارشد کاراته اوکیناوا بود که کاراته را معرفی کرد، اما پس از استاد ایتسو آنکو، استاد فوناکوشی، این هنر رزمی را از سال ۱۹۲۲ به سرزمین اصلی ژاپن معرفی کرد. او کاراته را در دانشگاه‌های مختلف ژاپن آموزش می‌داد و در سال ۱۹۴۹، رئیس انجمن کاراته ژاپن شد.
زندگی‌نامه
[ویرایش]وی در سال ۱۸۶۸ در جزیره اویاما متولد شد. فوناکوشی ۱۵ ساله بود که کاراته را با به وسیله یکی از همکلاسی هایش که پسر استاد آساتو آنکو [الف] بود شناخت. فوناکوشی آنقدر اصرار کرد تا استاد راضی شد او را در کلاسش ثبت نام کند؛ زیرا آساتو شاگردان زیادی را نگه نمی‌داشت ولی فوناکوشی که موفق شده بود رضایت استادش را جلب کند توسط استادش به استاد ماهر دیگری به نام ایتوسو آنکو معرفی شد. فوناکوشی در همان موقع به عنوان مربی یک مدرسه ابتدایی پذیرفته شد. فوناکوشی پس از گذشت چند سال با این حال هنوز از شرایط اجتماعی و وضعیت اقتصادیش راضی نبود. برای همین او تصمیم گرفت اوکیناوا را به مقصد توکیو ترک کند تا آن جا بتواند کاراته را به عموم ژاپنی‌ها معرفی کند. برای اینکه بتواند شانس بیشتری بدست بیاورد ابتدا دیداری از تمامی مدارس اوکیناوا به عمل آورد و کاتاهای بی‌شماری را از سبک‌های مختلف کاراته آموخت. تا بتواند در توکیو مکتب‌های مختلف توکیو را به نمایش بگذارد. در سال ۱۹۲۲ این امر به تحقق پیوست و فوناکوشی کلاس‌هایی را در پایتخت ژاپن دایر کرد و شاگردانش اغلب از قشر فرهنگی و دانشگاهی بودند.
یادداشت
[ویرایش]- ↑ از استادان کاراته که اهل استان اوکیناوا بود.
منابع
[ویرایش]- ↑ Funakoshi, Gichin (2001). Karate Jutsu: The Original Teachings of Master Funakoshi. Translated by John Teramoto. Kodansha International Ltd. ISBN 4-7700-2681-1.
- ↑ Funakoshi, Gichin (1981). Karate-Do: My Way of Life, Kodansha International Ltd. شابک ۰−۸۷۰۱۱−۴۶۳−۸.
- ↑ "GichinFunakoshi.com". Archived from the original on 2012-10-05.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
