گابریلا میسترال
گابریلا در دهه ۵۰
نام اصلی	لوسیا دماریا دل پرپتوئو سوکورو گودوی آلکایاگا
زاده	۷ آوریل ۱۸۸۹ ویکونیا، شیلی
محل زندگی	مونته گرانده، مکزیک، مادرید و ...
درگذشته	۱۰ ژانویهٔ ۱۹۵۷ (۶۷ سال) روستای همپستد، نیویورک سرطان لوزالمعده
پیشه	شاعر، آموزگار، دیپلمات
ملیت	شیلیایی
سال‌های فعالیت	۱۹۱۴-۱۹۵۷
امضا
جوایز جایزه ملی ادبیات شیلی (۱۹۵۱) جایزه ادبی نوبل (۱۹۴۵)

گابْریلا میسْتْرالْ (۷ آوریل ۱۸۸۹ – ۱۰ ژانویه ۱۹۵۷) نام مستعار لوسیا دماریا دل پرپتوئو سوکورو گودوی آلکایاگا، شاعر، آموزگار، دیپلمات و فمینیست شیلیایی است.

وی نخستین فرد از آمریکای لاتین بود که برنده جایزه نوبل در ادبیات شد.

گابریلا میسترال در سال ۱۸۸۹ میلادی، در دهکده دورافتاده در شمال دره الکی (Elqui) شیلی به دنیا آمد و در روستای مونته‌گرانده پرورش یافت. او از سن ۱۵ سالگی آغاز به آموزگاری کرد و بعد از سوی آموزش و پرورش شیلی به عنوان رایزن آموزشی برگزیده شد. در سال ۱۹۱۴ با غزل‌های سه‌گانه‌اش به نام غزل‌های مرگ برنده جایزه ملی شعر شیلی شد. او همچنین به نمایندگی مردم شیلی در جامعه ملل و پس ازآن در سازمان ملل متحد برگزیده شد.

میسترال در سال ۱۹۴۵ به خاطر داستان معروف «دعا به خاطر آنها که خودکشی کردند»، موفق به دریافت جایزه ادبی نوبل گردید.

گورنبشته وی این جمله است: «آنچه روح برای جسم انجام می‌دهد، همان را شاعر برای مردم خود به جای می‌آوَرَد».

گزیده‌ای از سروده‌های این شاعر در کتابی با نام «شب زنبیل سیاهی‌ست» در ایران ترجمه و در سال ۱۳۸۳ خورشیدی توسط انتشارات مروارید و نشر گفتگوی تمدن‌ها به انتشار رسیده است.

• غزل‌های مرگ (Sonetos de la Muerte)‏ (۱۹۱۴) (برنده جایزه ملی شعر شیلی)
• ویرانی (Desolación) ‏ (۱۹۲۲)
• تدریس برای زنان (Lecturas para Mujeres)‏ (۱۹۲۳)
• نازک‌دلی (Ternura)‏(مادرید ۱۹۲۴)
• Nubes Blancas y Breve Descripción de Chile ۱۹۳۴‏
• بریدن (Tala)‏(بوئنوس آیرس ۱۹۳۸)
• گزیده‌ها Antología‏ (۱۹۴۱)
• چرخُشت (Lagar)‏(سانتیاگو، شیلی ۱۹۵۴)
• Recados Contando a Chile ۱۹۵۷‏
• شعر شیلی (Poema de Chile)‏ (۱۹۶۷)، انتشار پس از مرگ

• کالج بارنارد
• فهرست زنان برنده جایزه نوبل

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به گابریلا میسترال در ویکی‌گفتاورد موجود است.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گابریلا میسترال موجود است.

• میسترال، گابریلا، شب زنبیل سیاهی‌ست، گزیده اشعار، ترجمه فؤاد نظیری، تهران: انتشارات مروارید ۱۳۸۳، پیشگفتار.

داده‌های کتابخانه‌ای
عمومی	ISNI 1 2 ویاف 1 ورلدکت (از طریق ویاف)
کتابخانه‌های ملی	نروژ شیلی اسپانیا فرانسه (داده‌ها) کاتالونیا آلمان ایتالیا اسرائیل ایالات متحده آمریکا لتونی ژاپن جمهوری چک استرالیا یونان کره کرواسی هلند 2 لهستان سوئد واتیکان
واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای	آلمان
پایگاه‌های دادهٔ علمی	ساینی (ژاپن)
سایر	کاربرد چندوجهی اصطلاحات موضوعی هنرمند موزیک‌برینز ریسم (فرانسه) شناسه RISMبرابر با people/41022207 معتبر نیست. ریرو (سوئیس) 1 شبکه‌های اجتماعی و محتوای بایگانی شونده سوداک (فرانسه) 1 تروو (استرالیا) 1

ن ب و برندگان جایزه نوبل ادبیات
۱۹۰۱–۱۹۲۵	۱۹۰۱ سولی پرودوم ۱۹۰۲ تئودور مومسن ۱۹۰۳ بیورنستیرنه بیورنسون ۱۹۰۴ فردریک میسترال / خوزه اچه‌خارای ۱۹۰۵ هنریک سینکیه‌ویچ ۱۹۰۶ جوسوئه کاردوچی ۱۹۰۷ رودیارد کیپلینگ ۱۹۰۸ رودولف کریستف یوکن ۱۹۰۹ سلما لاگرلوف ۱۹۱۰ پاول هایزه ۱۹۱۱ موریس مترلینک ۱۹۱۲ گرهارد هاوپتمان ۱۹۱۳ رابیندرانات تاگور ۱۹۱۴ ۱۹۱۵ رومن رولان ۱۹۱۶ ورنر فون هایدنشتام ۱۹۱۷ کارل آدولف گیلروپ / هنریک پونتوپیدان ۱۹۱۸ ۱۹۱۹ کارل اشپیتلر ۱۹۲۰ کنوت هامسون ۱۹۲۱ آناتول فرانس ۱۹۲۲ خاسینتو بناونته ۱۹۲۳ ویلیام باتلر ییتس ۱۹۲۴ ووادیسواف ریمونت ۱۹۲۵ جرج برنارد شاو
۱۹۲۶–۱۹۵۰	۱۹۲۶ گراتزیا دلدا ۱۹۲۷ آنری برگسون ۱۹۲۸ سیگرید اوندست ۱۹۲۹ توماس مان ۱۹۳۰ سینکلر لوئیس ۱۹۳۱ اریک آکسل کارلفلدت ۱۹۳۲ جان گالزورثی ۱۹۳۳ ایوان بونین ۱۹۳۴ لوئیجی پیراندلو ۱۹۳۵ ۱۹۳۶ یوجین اونیل ۱۹۳۷ روژه مارتن دو گار ۱۹۳۸ پرل باک ۱۹۳۹ فرانس امیل سیلانپا ۱۹۴۰ ۱۹۴۱ ۱۹۴۲ ۱۹۴۳ ۱۹۴۴ یوهانس ویلهلم ینسن ۱۹۴۵ گابریلا میسترال ۱۹۴۶ هرمان هسه ۱۹۴۷ آندره ژید ۱۹۴۸ تی. اس. الیوت ۱۹۴۹ ویلیام فاکنر ۱۹۵۰ برتراند راسل
۱۹۵۱–۱۹۷۵	۱۹۵۱ پر لاگرکویست ۱۹۵۲ فرانسوا موریاک ۱۹۵۳ وینستون چرچیل ۱۹۵۴ ارنست همینگوی ۱۹۵۵ هالدور لاکسنس ۱۹۵۶ خوآن رامون خیمنس ۱۹۵۷ آلبر کامو ۱۹۵۸ باریس پاسترناک ۱۹۵۹ سالواتوره کوآزیمودو ۱۹۶۰ سن-ژان پرس ۱۹۶۱ ایوو آندریچ ۱۹۶۲ جان استاین‌بک ۱۹۶۳ گیورگوس سفریس ۱۹۶۴ ژان-پل سارتر (جایزه را نپذیرفت) ۱۹۶۵ میخائیل شولوخف ۱۹۶۶ شموئل یوسف آگنون / نلی زاکس ۱۹۶۷ میگل آنخل آستوریاس ۱۹۶۸ یاسوناری کاواباتا ۱۹۶۹ ساموئل بکت ۱۹۷۰ آلکساندر سولژنیتسین ۱۹۷۱ پابلو نرودا ۱۹۷۲ هاینریش بل ۱۹۷۳ پاتریک وایت ۱۹۷۴ ایویند جانسون / هاری مارتینسون ۱۹۷۵ یوجنیو مونتاله
۱۹۷۶–۲۰۰۰	۱۹۷۶ سال بلو ۱۹۷۷ ویسنته آله‌ایخاندره ۱۹۷۸ ایزاک بشویس سینگر ۱۹۷۹ اودیسیاس الیتیس ۱۹۸۰ چسواو میوش ۱۹۸۱ الیاس کانتی ۱۹۸۲ گابریل گارسیا مارکز ۱۹۸۳ ویلیام گلدینگ ۱۹۸۴ یاروسلاو سایفرت ۱۹۸۵ کلود سیمون ۱۹۸۶ وله سوینکا ۱۹۸۷ جوزف برودسکی ۱۹۸۸ نجیب محفوظ ۱۹۸۹ کامیلو خوزه سلا ۱۹۹۰ اکتاویو پاز ۱۹۹۱ نادین گوردیمر ۱۹۹۲ درک والکوت ۱۹۹۳ تونی موریسون ۱۹۹۴ کنزابورو اوئه ۱۹۹۵ شیموس هینی ۱۹۹۶ ویسواوا شیمبورسکا ۱۹۹۷ داریو فو ۱۹۹۸ ژوزه ساراماگو ۱۹۹۹ گونتر گراس ۲۰۰۰ گائو شینگجیان
۲۰۰۱–۲۰۲۰	۲۰۰۱ وی. اس. نایپل ۲۰۰۲ ایمره کرتس ۲۰۰۳ جان ماکسول کوتسی ۲۰۰۴ الفریده یلینک ۲۰۰۵ هارولد پینتر ۲۰۰۶ اورهان پاموک ۲۰۰۷ دوریس لسینگ ۲۰۰۸ ژان ماری گوستاو لوکلزیو ۲۰۰۹ هرتا مولر ۲۰۱۰ ماریو بارگاس یوسا ۲۰۱۱ توماس ترانسترومر ۲۰۱۲ مو یان ۲۰۱۳ آلیس مونرو ۲۰۱۴ پاتریک مودیانو ۲۰۱۵ سوتلانا الکسیویچ ۲۰۱۶ باب دیلن ۲۰۱۷ کازوئو ایشی‌گورو ۲۰۱۸ اولگا توکارچوک ۲۰۱۹ پیتر هانتکه ۲۰۲۰ لوئیز گلیک
۲۰۲۱–کنون	۲۰۲۱ عبدالرزاق قورنه ۲۰۲۲ آنی ارنو ۲۰۲۳ یون فوسه