الفبای کره‌ای (چوسونئگول یا هانگول)
چوسونئگول (بالا)، و هانگول (پایین)
نوع	الفبا
زبان‌ها	زبان کره‌ای
سازنده	سجونگ کبیر
دورهٔ زمانی	۱۴۴۳ تا به امروز
ایزو ۱۵۹۲۴	Hang, 286
جهت	چپ به راست
مخفف یونیکد	Hangul
دامنه یونیکد	U+AC00–U+D7AF Hangul Syllables U+1100–U+11FF Hangul Jamo U+3130–U+318F Hangul Compatibility Jamo U+3200–U+32FF Enclosed CJK Letters and Months U+A960–U+A97F Hangul Jamo Extended-A U+D7B0–U+D7FF Hangul Jamo Extended-B U+FF00–U+FFEF Halfwidth and Fullwidth Forms

این نوشتار دربردارندهٔ متن کره‌ای است. اگر مرورگر یا رایانه‌تان تنظیم نشده باشد، به جای نویسه‌های هانگول و هانجا، علامت سؤال، مستطیل و علائم دیگر نمایش داده می‌شوند.

هانگول (به کره‌ای: 한글) الفبای بومی زبان کره‌ای و الفبای رسمی کره شمالی و کره جنوبی است که مجزا از نویسه‌های لوگوگرافیک هانجا می‌باشد.^[۱]

هانگول یک الفبای آوایی است که متشکل از قطعات هجا است. هر قطعه متشکل از حداقل دو حرف از ۲۴ حروف هانگول، همراه با حداقل یکی از ۱۴ صامت (همخوان) و ۱۰ مصوت (واکه) است. این قطعات هجایی را می‌توان افقی از راست به چپ همچنین عمودی از بالا به پائین در ستون‌های از راست به چپ نوشت. در اصل، الفبای هانگول چندین علامت اضافه داشته است.

تا حدود سال ۱۴۴۳ میلادی زبان کره‌ای با سیستم نگارش چینی که آن را در کره‌ای هانجا (한자/漢字)، معادل هَنزی یا خَنزی در چینی و کانجی در ژاپنی می‌نامند، نوشته می‌شد. امّا از آن سال سیستم نگارشی جدیدی به نام هانگول (한글) که مبتنی بر روش الفبائی است به وسیله شاه سِه جُونگ اختراع شد و اکنون این زبان با این نوع الفباء نوشته می‌شود. البته هنوز هم از علائم چینی یا همان هانجاها به صورت تشریفاتی یا در جهت اهداف تحقیقاتی (تاریخی و ادبیات) استفاده می‌شود.

اهمیت و شاید حتّی بشود گُفت قداست این خط (هانگول) در بین مردم کره به حدی است که در هر دو کره روزی که خط هانگول اختراع شد به نام روز هانگول (در کره جنوبی به نام 한글날 و در روز ۹ اکتبر و در کره شمالی به نام조선글날/朝鮮글날 و در روز ۱۵ ژانویه) تعطیل رسمی است و بدین منظور جشنواره‌های متعددی به خصوص در کره جنوبی برگزار می‌شود.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هانگول موجود است.