در شیمی، نمک (به انگلیسی: Salt) به یک ترکیب شیمیایی متشکل از یون‌های مثبت (کاتیون‌ها) و منفی (آنیون‌ها) گفته می‌شود که منجر به تشکیل ترکیبی خنثی از لحاظ بار می‌شوند.^[۱] یک مثل رایج از نمک، نمک خوراکی است که از ترکیب یون‌های با بار مثبت سدیم و یون‌های با بار منفی کلرید تشکیل شده‌است.

یون‌های تشکیل‌دهندهٔ نمک می‌توانند غیر معدنی مانند کلرید (Cl⁻) باشند، یا ارگانیک مانند استات (Cl⁻),(CH
3CO−
2). همچنین هر یون می‌تواند تک اتمی، مانند فلوریت (F⁻) یا چند اتمی مانند [[سولفات ]] (SO2−
4) باشد.

نمک‌هارا می‌توان به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی کرد. نمک‌هایی که با حل شدن در آب یون هیدروکسید تولید می‌کنند نمک‌های قلیایی (Alkali salt) و نمک‌هایی که با حل شدن در آب یون هیدروژن تولید می‌کنند نمک‌های اسیدی (acid salts) نامیده می‌شوند. به نمک‌هایی که نه اسیدی هستند و نه قلیایی، نمک‌های خنثی گفته می‌شود. زویتریون‌ها (Zwitterions) حاوی یک مرکز آنیونی و یک مرکز کاتیونی در یک مولکول هستند، اما نمک محسوب نمی‌شوند. آمینواسیدها، پپتید‌ها و پروتئین‌ها مثال‌هایی از زویتریون‌ها هستند.^[۲]

• پیوند یونی
• ترکیب معدنی

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Salt (chemistry)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۰.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نمک (شیمی) موجود است.

1. ↑ IUPAC, Compendium of Chemical Terminology, 2nd ed. (the "Gold Book") (1997). Online corrected version:  (2006–) "salt".
2. ↑ Voet, D. & Voet, J. G. (2005). Biochemistry (3rd ed.). Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons Inc. p. 68. ISBN 978-0-471-19350-0. Archived from the original on 2007-09-11.