Madha مدحاء
ولایت (تقسیمات کشوری)
Madha
پرچم
کشور	عمان
فهرست استان‌های عمان	استان مسندم
حکومت
• سلطان	هیثم بن طارق ال سعید
• فرماندار	هیثم بن طارق ال سعید
ارتفاع	۴۱ متر (۱۳۷ فوت)
منطقهٔ زمانی	یوتی‌سی +۴ (UAE standard time)

شهرستان مدحاء (به عربی: ولایة مدحاء) یکی از شهرستان‌های استان مسندم در کشور پادشاهی عمان است.^[۱]

شهرستان مدحاء عمان، در خاک امارات متحده عربی محصور است. روستای اماراتی النحوة نیز درون این شهرستان محصور است.

شهرستان مدحاء در قسمت شمالی سلطنت عمان واقع شده‌است. این شهرستان در میان خاک امارات متحده عربی واقع شده، به طوری که خاک امارات از چهار جهت این شهرستان را احاطه نموده‌است. جمعیت آن پیرامون ۲۶۰۰ نفر است.^[۲]

دو روستا به نام‌های:

• شیص
• نحوه
• که از توابع امارت شارجه امارات متحده عربی در میان خاک‌های این شهرستان جای دارد.^[۳]

جمعیت آن در حدود ۲۲۴۶ نفر است.^[۴]

شهرستان مدحاء دارای آثار باستانی گوناگونی است، از جمله این آثار انبارهایی (المخازن) است که در دل کوه می‌ساختند برای حفظ خوراکی‌ها در زمان شورش و هرج و مرج در دوران گذشته، همچنین گاهی برای ذخیره نمودن مهمات از این انبارهای کوهستانی استفاده می‌شده‌است. این گونه انبارهای کوهستانی را در عمان «مخازن الجهل» می‌نامند. در قله کوه مدحاء غاری وجود دارد، در درون این غار نبشته‌هایی بر روی دیوار غار حک شده‌است که به دوران پیش از اسلام بر می‌گردد.^[۵]

در پایه‌ی کوه دو گورستان قدیمی وجود دارد که به نام‌های «مقبرة السمکة» و «مقبرة حجر بن حمید» نزد مردم منطقه معروف است و زیارتگاه مردم منطقه است. همچنین چند قلعهٔ تاریخی در مدحاء وجود دارد که تاریخ ساخت آن‌ها به دوران‌های گوناگون برمی‌گردد: «حصن مدحاء»، «دژ الغونة»، «قلعه حجر بنی حمید» و بقایای چند برج و بارو در قلهٔ کوهای اطراف مدحاء به چشم می‌خورد.^[۶]

شهرستان مدحاء به «بلاد الأفلاج» معروف است، چون تمام باغ‌های این شهرستان با آب «الفلج» (قنات) آبیاری می‌شود، در حدود ۱۰۰ «فلج» (قنات) در این شهرستان وجود دارد و از آب تمام این افلاج برای کشاورزی استفاده می‌شود، اما مشهورترین «فلج‌ها» (قنات‌ها) عبارتند از:

• فلج «الشیخ محمد بن سالم المدحانی» است که تمیز خاصی دارد از بقیه قنات‌های موجود، آب این فلج در تابستان «خنک» و در زمستان «گرم» است.

واین مِیزه‌ای است که در باقی افلاج (قنات‌ها) وجود ندارد.^[۷]

باضافهٔ فلج‌های دیگر مانند:

• «فلج الدائر».
• «فلج العاضد».
• «فلج الشریکی»
• «فلج المعترض».
• «فلج الیشمة».
• «فلج حجر بنی حمید».
• «فلج العقبة».
• «فلج الرمان»،
• «فلج الصودق».
• «فلج الصاروج» (ساروج).

همچنین چند چشمه آب شیرین و آب گرم نیز در مدحاء وجود دارند که از بارزترین آن‌ها نام می‌بریم: چشمه «عین الشریکی»، چشمه «عین الیشمة»، «عین الصمای» این چشمه آبش گرم است، چشمهٔ آب معدنی (آب باد) «عین الصمای» (آبگرم) برای درمان بیماری‌های پوستی و روماتیسم استفاده می‌شود، در اوایل تابستان و اواخر زمستان این محل پر از افرادی است که برای استفاده از آبگرم به این مکان می‌آیند. چند درخت تنومند اطراف چشمه وجود دارد که هزار سال از عمر آن‌ها می‌گذرد، این درخت‌ها بنام «الرولة» معروف است، مردم در سایه آن‌ها اتراق می‌کنند.

مردم شهرستان مدحاء مردمی زنده و کاسبکار هستند و در حرفه‌های مختلف کار می‌کنند که در مقدمهٔ آن‌ها کشاورزی است، همچنین دامداری، بافتن حصیر، خیاطی، نجاری، تطریز، التلی و صنایع دستی از منتوجات نخیل رواج زیاد دارد. شهرستان مدحاء به فراوانی غله و خرما و میوه مشهور هست.

• سلطنة عمان، مسقط: وزارة الاعلام، ۱۹۹۲ میلادی تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
• السلطان:قابوس، البوسعید، موسوعة دلیل الأعلام: مسقط، چاپ اول، سال ۱۹۹۸ میلادی. (به عربی).
• المعمری، بن معتوق، سالم، («عمان ۹۲») چاپ مسقط سال میلادی۱۹۹۲ میلادی. به (عربی).
• دکتر:القاسمی، سلطان، بن محمد، «(تقسیم الإمبراطوریة العُمانیة)» ، چاپ دوم، مطابع البیان التجاریة دبی: سال انتشار ۱۹۸۹ میلادی.
• عمان فی عام ۱۹۸۶ (عام الحصاد والتراث) إصدار وزارة الإعللام، دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۸۶ میلادی.
• لفتنانت کولونیل، سیر آرنولد ویلسون، «(تاریخ عمان والخلیج)» ، انتشار سال ۱۹۸۸ میلادی.

ن ب و امپراتوری پرتغال
شمال آفریقا سده پانزدهم ۱۴۱۵–۱۶۴۰ سئوتا ۱۴۵۸–۱۵۵۰ قصر الصغیر ۱۴۷۱–۱۵۵۰ Arzila (اصیله) ۱۴۷۱–۱۶۶۲ طنجه ۱۴۸۵–۱۵۵۰ الجدیده ۱۴۸۷–سده شانزدهم وادان (موریتانی) ۱۴۸۸–۱۵۴۱ اسفی ۱۴۸۹ Graciosa سده شانزدهم ۱۵۰۵–۱۵۴۱ اگادیر ۱۵۰۶–۱۵۲۵ صویره ۱۵۰۶–۱۵۲۵ Aguz (صویره قدیمه) ۱۵۰۶–۱۷۶۹ الجدیده ۱۵۱۳–۱۵۴۱ Azamor (ازمور) ۱۵۱۵ São João da Mamora (Mehdya) ۱۵۷۷–۱۵۸۹ Arzila (اصیله)
آفریقای سیاه سده پانزدهم ۱۴۵۵–۱۶۳۳ Anguim ۱۴۶۲–۱۹۷۵ کیپ ورد ۱۴۷۰–۱۹۷۵ جزیره سائوتومه۱ ۱۴۷۱–۱۹۷۵ پرنسیپ۱ ۱۴۷۴–۱۷۷۸ Annobón ۱۴۷۸–۱۷۷۸ Fernando Poo (Bioko) ۱۴۸۲–۱۶۳۷ Elmina (São Jorge da Mina) ۱۴۸۲–۱۶۴۲ Portuguese Gold Coast ۱۵۰۸–۱۵۴۷۲ ماداگاسکار۳ ۱۴۹۸–۱۵۴۰ جزایر ماسکارین سده شانزدهم ۱۵۰۰–۱۶۳۰ مالیندی ۱۵۰۱–۱۹۷۵ موزامبیک پرتغال ۱۵۰۲–۱۶۵۹ سنت هلن ۱۵۰۳–۱۶۹۸ زنگبار ۱۵۰۵–۱۵۱۲ کیلوا کیسیوانی ۱۵۰۶–۱۵۱۱ سقطرا ۱۵۵۷–۱۵۷۸ آکرا ۱۵۷۵–۱۹۷۵ آنگولای پرتغال ۱۵۸۸–۱۹۷۴ Cacheu۴ ۱۵۹۳–۱۶۹۸ مومباسا سده هفدهم ۱۶۴۵–۱۸۸۸ Ziguinchor ۱۶۸۰–۱۹۶۱ اویده، بنین ۱۶۸۷–۱۹۷۴ بیسائو۴ سده هجدهم ۱۷۲۸–۱۷۲۹ مومباسا ۱۷۵۳–۱۹۷۵ سائوتومه و پرینسیپ پرتغال سده نوزدهم ۱۸۷۹–۱۹۷۴ گینه پرتغال ۱۸۸۵–۱۹۷۵ استان کابیندا ۱ بخشی از سائوتومه و پرینسیپ از ۱۷۵۳. ۲ یا ۱۶۰۰. ۳ A factory (آنوسی) و پایگاه‌های کوچک موقت ساحلی. ۴ بخشی از گینه پرتغال از ۱۸۷۹.
خاورمیانه (خلیج فارس) سده شانزدهم ۱۵۰۶–۱۶۱۵ بندرعباس ۱۵۰۷–۱۶۴۳ صحار ۱۵۱۵–۱۶۲۲ هرمز (اورموس) ۱۵۱۵–۱۶۴۸ قریات ۱۵۱۵–? قلهات ۱۵۱۵–۱۶۵۰ مسقط ?۱۵۱۵–? برکاء ۱۵۱۵–?۱۶۳۳ جلفار (رأس‌الخیمه) ۱۵۲۱–۱۶۰۲ بحرین (محرق • منامه) ۱۵۲۱–?۱۵۲۹ قطیف ?۱۵۲۱–?۱۵۵۱ جزیره تاروت ۱۵۵۰–۱۵۵۱ قطیف ۱۵۸۸–۱۶۴۸ مطرح سده هفدهم ۱۶۲۰–? خور فکان ?۱۶۲۱–? السیب ۱۶۲۱–۱۶۲۲ جزیره قشم ۱۶۲۳–? خصب ۱۶۲۳–? البدیح ۱۶۲۴–? کالباء ۱۶۲۴–? مدحاء ۱۶۲۴–۱۶۴۸ دبا الحصن ?۱۶۲۴–? بندر کنگ
شبه‌قاره هند سده پانزدهم ۱۴۹۸–۱۵۴۵ Laccadive Islands (لاکشادویپ) سده شانزدهم Portuguese India  • ۱۵۰۰–۱۶۶۳ Cochim (کوچی)  • ۱۵۰۱–۱۶۶۳ Cannanore (کانور)  • ۱۵۰۲–۱۶۵۸  ۱۶۵۹–۱۶۶۱ Quilon (Coulão / Kollam)  • ۱۵۰۲–۱۶۶۱ Pallipuram (Cochin de Cima)  • ۱۵۰۷–۱۶۵۷ Negapatam (Nagapatnam)  • ۱۵۱۰–۱۹۶۱ گوا  • ۱۵۱۲–۱۵۲۵  ۱۷۵۰ کالیکوت (Kozhikode)  • ۱۵۱۸–۱۶۱۹ Portuguese Paliacate outpost (Pulicat)  • 1521–1740 Chaul   (هندوستان پرتغال)  • ۱۵۲۳–۱۶۶۲ Mylapore  • ۱۵۲۸–۱۶۶۶ Chittagong (Porto Grande De Bengala)  • ۱۵۳۱–۱۵۷۱ Chaul  • ۱۵۳۱–۱۵۷۱ Chalé  • ۱۵۳۴–۱۶۰۱ Salsette Island  • 1534–1661 بمبئی (مومبای)  • ۱۵۳۵ Ponnani  • ۱۵۳۵–۱۷۳۹ Baçaím (وسائی ویرر)  • ۱۵۳۶–۱۶۶۲ Cranganore (Kodungallur)  • ۱۵۴۰–۱۶۱۲ سورات  • ۱۵۴۸–۱۶۵۸ Tuticorin (توتوکودی)  • ۱۵۵۹–۱۹۶۱ دامان و دیو  • ۱۵۶۸–۱۶۵۹ منگلور   (هندوستان پرتغال)  • ۱۵۷۹–۱۶۳۲ Hugli  • ۱۵۹۸–۱۶۱۰ Masulipatnam (Machilipatnam) ۱۵۱۸–۱۵۲۱ مالدیو ۱۵۱۸–۱۶۵۸ سیلان پرتغال (سری‌لانکا) ۱۵۵۸–۱۵۷۳ مالدیو سده هفدهم Portuguese India  • ۱۶۸۷–۱۷۴۹ Mylapore سده هجدهم هندوستان پرتغال  • ۱۷۷۹–۱۹۵۴ دادرا و ناگار هاولی
شرق آسیا و اقیانوسیه سده شانزدهم ۱۵۱۱–۱۶۴۱ مالاکای پرتغال ۱۵۱۲–۱۶۲۱ ملوک  • ۱۵۲۲–۱۵۷۵  ترنیت  • ۱۵۷۶–۱۶۰۵  آمبون  • ۱۵۷۸–۱۶۵۰  Tidore ۱۵۱۲–۱۶۶۵ ماکاسار ۱۵۳۷–۱۹۹۹ ماکائو ۱۵۷۱–۱۶۳۹ دجیما (دجیما / ناگازاکی) سده هفدهم ۱۶۴۲–۱۹۷۵ تیمور پرتغال (تیمور شرقی)۱ سده نوزدهم ماکائوی پرتغال  • ۱۸۶۴–۱۹۹۹ کولوان (چین)  • ۱۸۴۹–۱۹۹۹ Portas do Cerco  • ۱۸۵۱–۱۹۹۹ Taipa  • ۱۸۹۰–۱۹۹۹ Ilha Verde سده بیستم Portuguese Macau  • ۱۹۳۸–۱۹۴۱ Lapa and Montanha (Hengqin) ۱ ۱۹۷۵ is the year of East Timor's Declaration of Independence and subsequent invasion by Indonesia. In 2002, East Timor's independence was fully recognized.
آمریکای شمالی و اقیانوس اطلس شمالی سده پانزدهم ۱۴۲۰ مادیرا ۱۴۳۲ آزور سده شانزدهم ۱۵۰۰–?۱۵۷۹ ترا نووا (نیوفاندلند) ۱۵۰۰–?۱۵۷۹ لابرادور ۱۵۱۶–?۱۵۷۹ نوا اسکوشیا
آمریکای مرکزی و جنوبی سده شانزدهم ۱۵۰۰–۱۸۲۲ Brazil  • ۱۵۳۴–۱۵۴۹  Captaincy Colonies of Brazil  • ۱۵۴۹–۱۵۷۲  Brazil  • ۱۵۷۲–۱۵۷۸  Bahia  • ۱۵۷۲–۱۵۷۸  Rio de Janeiro  • ۱۵۷۸–۱۶۰۷  Brazil  • ۱۶۲۱–۱۸۱۵  Brazil ۱۵۳۶–۱۶۲۰ باربادوس سده هفدهم ۱۶۲۱–۱۷۵۱ Maranhão ۱۶۸۰–۱۷۷۷ نووا کولونیا دو ساکرامنتو سده هجدهم ۱۷۵۱–۱۷۷۲ Grão-Pará and Maranhão ۱۷۷۲–۱۷۷۵ Grão-Pará and Rio Negro ۱۷۷۲–۱۷۷۵ Maranhão and Piauí سده نوزدهم ۱۸۰۸–۱۸۲۲ Cisplatina (Uruguay) ۱۸۰۹–۱۸۱۷ گینه پرتغال (آماپا) ۱۸۲۲ پروی علیا (بولیوی)
Coats of arms of Portuguese colonies Evolution of the Portuguese Empire Portuguese colonial architecture Portuguese colonialism in Indonesia استعمارگری پرتغال در قاره آمریکا Theory of the Portuguese discovery of Australia