فریادها و نجواها
| فریادها و نجواها | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | اینگمار برگمان |
| تهیه‌کننده | اینگمار برگمان |
| نویسنده | اینگمار برگمان |
| بازیگران | اینگرید تولین لیو اولمان هاریت آندرشون کاری سیلوان ارلاند یوسفسن گئورگ ارلین اینیا ژیل |
| موسیقی | فردریک شوپن یوهان سباستیان باخ |
| فیلم‌بردار | سون نیکویست |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۹۱ دقیقه |
| کشور | سوئد |
| زبان | سوئدی لاتین |
| هزینهٔ فیلم | ۴۵۰٬۰۰۰ دلار |
| فروش گیشه | ۲٬۱۳۰٬۷۰۵ کرون (سوئد) ۱٫۵ میلیون دلار (ایالات متحده) |
فریادها و نجواها (به سوئدی: Viskningar och rop) فیلمی سوئدی در ژانر درام تاریخی به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۷۲ است. این فیلم در سایت imdb توانسته نمره‌ی ۸/۰ را کسب کند.
داستان فیلم
[ویرایش]«آگنس» (آندرسون) بر اثر ابتلا به سرطان در حال مرگ است. دو خواهرش، «کارین» (تولین) و «ماریا» (اولمان) بر بالینش آمده‌اند و «آنا» (سیلوان)، خدمتکار باوفا از او پرستاری می‌کند. رابطه‌ها بازبینی می‌شوند، خاطره‌ها برمی‌گردند، «آگنس» در نهایت رنج و عذاب می‌میرد، «کارین» و «ماریا» ظاهراً به هم نزدیک می‌شوند اما در نهایت همچنان جدا و بدگمان باقی می‌مانند و خانه را ترک می‌کنند. «آنا» تنها مونس واقعی «آگنس» دفترچه خاطرات او را به یادگار برمی‌دارد.
دربارهٔ فیلم
[ویرایش]برگمان از داستان چهار زن در محیط بسته یک خانه مجلل قدیمی، یکی از نومیدانه‌ترین شاهکارهایش را خلق می‌کند. فیلمی که دل مشغولی‌های او - اضطراب، مرگ و افول رابطه‌های انسانی - را یکجا در برمی‌گیرد. تقابل روحیات متضاد و بیمارگونه خواهران - با بازیگران زنِ فوق‌العاده گروه برگمان - عالی است و تقابلی دیگر میان برخوردهای تلخ و سرد با رنگ‌های قرمزِ تند اتاق‌ها و سفیدِ لباس خواهران، خیره‌کننده (قدرت نمائی کاملی برای نیکویست). صدا و سکوت نیز در این اثر، که دقت سازش‌ناپذیر سازنده‌اش در ترسیم حضیض احساسات و شکست‌آرزوها هراس‌انگیز است، نقش برجسته‌ای ایفا می‌کنند.
منابع
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]| کارگردانی‌ها |
|
|---|---|
| نوشته‌ها |
|
| مستندها |
|
| فیلم‌های کوتاه |
|
| نمایش‌های تلویزیونی |
|
| مرتبط |
|
| خانواده |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
