طلیحه
طُلَیحه بن خُویلد بن نَوفَل از قبیله بنی‌اسد که در جنگ احزاب از فرماندهان مشرکین بود که در سال نهم هجری اسلام آورد اما پس از درگذشت محمد ادعای پیامبری کرد و از آنجا که می‌گفت فرشته‌ای به نام ذوالنون برای او وحی می‌آورد ملقب به ذوالنون شد. قبایل بنی‌حزیمه و غطفان به او ایمان آوردند. ابوبکر، خالد بن ولید را برای سرکوبی او روانه کرد که در نبردی در بزاخه طلیحه شکست خورد و به شام گریخت. سپس در ابتدای خلافت عمر به مکه آمد و بخشیده شد.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ محمدرضا میرزایی٬ پیامبران دروغین٬ آیه٬ ویژه‌نامه دین و فرهنگ همشهری جوان بایگانی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine٬ بهمن ۱۳۸۹ ٬ ص۲۹
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
