داروهای ضد پلاکت
داروهای ضد پلاکت (به انگلیسی: Antiplatelet drug) در داروشناسی به گروهی از داروهای کاهش دهنده پلاکت گفته می‌شود [۱] که از تشکیل ترومبوز جلوگیری می‌کنند. این داروها در پیشگیری از انواع بیماری‌های انعقادی قلبی-عروقی و نیز مغزی نقش دارند.
داروهای شناخته‌شده
[ویرایش]برخی از داروهای این گروه شامل این موارد است:
- مهارکننده انتخابی کوکس۲ غیرقابل بازگشت
- استیل‌سالیسیلیک اسید (آسپیرین)
- کلوپیدوگرل (پلاویکس)
- تیکلوپیدین (تیکلید)
- دی پیریدامول (پرسانتین)
- ترومبوکسان
عوارض مسمومیت
[ویرایش]از عوارض مسمومیت با این گروه داروها به ویژه هنگامی‌که چند نوع گوناگون داروی ضد پلاکت با هم مصرف شود٬ خونریزی‌های داخلی و به ویژه خونریزی در دستگاه هاضمه است.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Antiplatelet agents" at Dorland's Medical Dictionary
- ↑ Shehab, Nadine; Laurence S. Sperling; Scott R. Kegler; Daniel S. Budnitz (2010-11-22). "National Estimates of Emergency Department Visits for Hemorrhage-Related Adverse Events From Clopidogrel Plus Aspirin and From Warfarin". Arch Intern Med. 170 (21): 1926–1933. doi:10.1001/archinternmed.2010.407. PMID 21098354. Retrieved 2015.
((cite journal)): Check date values in:|accessdate=(help)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
