خودنوگری
عبارت خودنوگری[۱] یا اوتوپویسس (انگلیسی: Autopoiesis) به سیستمی ارجاع دارد که توانایی «ایجاد دوباره خودش» و نیز «نگهداری از خودش» را دارد.
واژه اوتوپوییسس (autopoiesis) از دو واژه اوتو auto- به یونانی αὐτo- به معنی «خود» و پوییسس poiesis به یونانی ποίησις به معنی «ایجاد کردن یا ساختن» تشکیل شده‌است. عبارت خودنوگری به سامانه‌ای اشاره دارد که خود را با خلق اجزای خود می‌تواند نگاهداری و تولید کند. این عبارت در سال ۱۹۷۲ در اثر خودنوگری و شناخت: تحقق زندگی توسط زیست‌شناس شیلیایی هومبرتو ماچورانا و فرانسیس وارلا پیشنهاد شد تا شیمی خودنگاهداری سلول‌های زنده را تعریف کند. از آن زمان این مفهوم در حوزه‌های شناخت، نظریه سامانه‌ها، معماری و جامعه‌شناسی نیز به کار رفته‌است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «خودنوگری» [آینده‌پژوهی] هم‌ارزِ «autopoiesis»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ خودنوگری)
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Autopoiesis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۲۰.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
