ختس
| ختس | |
|---|---|
 Arrow 2 launch on July 29, 2004, at the پایگاه هوایی پوینت موگو Missile Test Center, during AST USFT#1. | |
| نوع | موشک ضدبالیستیک |
| خاستگاه | Israel |
| تاریخچه خدمت | |
| خدمت | ۲۰۰۰-اکنون |
| استفاده‌شده توسط | Israel |
| جنگ‌ها | March 2017 Israel–Syria incident |
| تاریخچه تولید | |
| طراح | صنایع هوافضای اسرائیل |
| تاریخ طراحی | ۱۹۹۴-اکنون |
| سازنده | صنایع هوافضای اسرائیل، بوئینگ |
| قیمت واحد | US$۳ میلیون (as of 2003) |
| تاریخ تولید | ۲۰۰۰-اکنون |
| ویژگی‌ها | |
| وزن |
|
| طول | ۶٫۸ متر (۲۲ فوت) – ۷ متر (۲۳ فوت)
|
| قطر | By stage:
|
| طول بال | ۸۲۰ میلیمتر (۳۲ اینچ) |
| سر جنگی | Directed high explosive fragmentation |
| وزن سر جنگی | ۱۵۰ کیلوگرم (۳۳۰ پوند) |
سازوکار انفجار | Proximity fuze |
| موتور | Two-stage |
| پیشران | Solid propellant |
برد عملیاتی | ۹۰ کیلومتر (۵۶ مایل) – ۱۵۰ کیلومتر (۹۳ مایل) |
| سقف پرواز | Exo-atmospheric. |
| بیشینهٔ سرعت | Arrow 2: عدد ماخ 9, means ۲٫۵ کیلومتر بر ثانیه (۱٫۶ مایل بر ثانیه) |
سامانهٔ هدایت | Dual mode: آشیانه‌یابی فروسرخ و active radar seeker |
سامانهٔ فرمان | جهت‌دهی رانش and four aerodynamic control moving باله (حرکت)s |
| دقت | Within ۴ متر (۱۳ فوت) of the target |
سکوی پرتاب | Six canisters per trailer-mounted erector–launcher |
خِتْسْ (در عبری: טיל חץ به معنای: پیکان)، نوعی سامانه دفاع ضدبالستیک است که از سال ۱۹۸۶ به‌طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا تولید می‌شود و توانایی بالاتری برای رهگیری موشک‌های بالیستیک نسبت به گنبد آهنین و فلاخن داود دارد. این موشک تنها مورد استفاده نیروهای دفاعی اسرائیل است و یکی از اهداف آن دفاع از خاک اسرائیل در مقابل موشک‌های بالستیک ایران همچون موشک‌های شهاب ایران است.[۱]
طراحی و تولید این موشک به عهده صنایع هوافضای اسرائیل و شرکت هوانوردی بوئینگ و نظارت بر آن توسط وزارت دفاع اسرائیل و آژانس دفاع موشکی ایالات متحده صورت می‌گیرد.
سیستم دفاع هوایی پیکان از موشک‌های مافوق صوت رهگیر ضدموشک پیکان، رادار هشدار سریع صنوبر سبز Elta EL/M-2080، مرکز فرماندهی، مراقبت، ارتباط و اطلاعات لیموی طلایی و مرکز کنترل شلیک فندق قهوه‌ای تشکیل می‌شود و قابلیت حمل‌ونقل را دارد.
برد عملیاتی موشک‌های سامانهٔ پیکان ۳ تا ۱۵۰ کیلومتر، سقف پروازشان ۱۰۰ کیلومتر و سرعتشان ۹ ماخ (۲۵۰۰ متر بر ثانیه) است.[۲]
در سال ۲۰۰۵ موشک ختس-۲ علیه موشک بالیستیک مشابه شهاب-۳ با موفقیت آزمایش شد. نتیجه آزمایش نشان داد که این موشک قادر به رهگیری موشک‌های مجهز به کلاهک‌های جداشونده و دام‌های تعبیه‌شده برای فریب سیستم‌های دفاع موشکی است. فرمانده نیروی دفاع موشکی اسرائیل معتقد است که حتی در صورت مجهز بودن موشک دشمن به کلاهک هسته‌ای یا سلاح‌های غیرمتعارف دیگر از آن‌جا که انفجار در ارتفاع بسیار بالا انجام می‌شود مواد منفجره موشک منهدم و پراکنده شده و تلفاتی به جا نخواهد گذاشت. در درگیری احتمالی با موشک‌های بالیستیک ایران از ختس به عنوان سلاح ردیف اول استفاده شده و پدافند آمریکایی پاتریوت که در جنگ خلیج فارس ۱۹۹۱ علیه موشک‌های اسکاد عراق استفاده شدند به عنوان سیستم دفاع موشکی پشتیبان و یدک فعالیت خواهند کرد.[۱]
۳۰٪ از هزینه تولید ضدموشک ختس، توسط ایالات متحده آمریکا تأمین شده و بنابراین فروش آن به دیگر کشورها، مستلزم دریافت اجازه از دولت ایالات متحده نیز است.
در سفری که رئیس‌جمهور اسرائیل در ماه نوامبر ۲۰۰۷ میلادی به ترکیه داشت، برخی منابع اعلام کردند که ترکیه قصد خرید موشک‌های ضدموشک بالستیک ختس و ماهواره جاسوسی اوفک (افق) از اسرائیل را دارد.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Israeli Says Arrow Missile Can Hit Iranian Shihab Missiles
- ↑ http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3579000,00.html
- ↑ ترکیه قصد دارد از اسرائیل ضدموشک و ماهوارهٔ اطلاعاتی مدرن خریداری کند (وبگاه رسمی وزارت خارجهٔ اسرائیل - فارسی)
- תורמי ויקיפדיה, "חץ (טיל)," ויקיפדיה, האנציקלופדיה החופשית, http://he.wikipedia.org/w/index.php?title=חץ_(טיל)&oldid=4134660 (אוחזר בתאריך נובמבר ۱۲، ۲۰۰۷).
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
