جوشَن یا خِفتان پوششی است از زره‌های فلزی که سربازان به تن می‌کنند. پولک‌های فلزی جوشن با حلقه به هم متصل می‌شوند. به پولک‌های آهنی و فولادین که جوشن از آن تشکیل می‌یابد غیبه گفته می‌شود.^[۱] جوشن در هزاره نخست پیش از میلاد ابداع شد اما محل و زمان دقیق ابداع آن مشخص نیست.

در صورت فلزی بودن پولک‌ها بیشتر به آن جوشن و در صورتی که جنس لایه محافظ از پشم و ابریشم باشد بیشتر به آن خفتان گفته می‌شود. واژه‌های قزاگند، گَبر، و پنام هم مترادف‌های خفتان هستند. خفتان جامه‌ای هنگفت و ستبر بوده است از ابریشم یا پشم و شمشیرِ زننده بر آن می‌لغزیده و اثر نمی‌کرده است.^[۲]