توپولف ۱۲۳
| توپولف-۱۲۳ | |
|---|---|
| |
| توپولف ۱۲۳ در مسکو | |
| کاربری | هواگرد شناسایی |
| کشور سازنده | شوروی |
| تولیدکننده | توپولف |
| نخستین پرواز | ۱۹۶۰ |
| معرفی‌شده در | ۱۹۶۴ |
| بازنشستگی | ۱۹۷۹ |
| وضعیت | خارج از خدمت |
| کاربر اصلی | شوروی |
| ساخته‌شده | ۱۹۶۴–۱۹۷۲ |
| تعداد ساخته‌شده | ۵۲ |
توپولف تو-۱۲۳ یاسترب (Tu-123 Yastreb)، (به روسی: Ястреб ترجمه: شاهین) یکی از نخستین پهپادهای شناسایی شوروی بود که توسعهٔ آن در سال ۱۹۶۰ آغاز شد. این پهپاد که گاهی با عنوان نخست آن "DBR-1" نامیده می‌شود، در سال ۱۹۶۴ وارد خدمت فعال شد.
طراحی و توسعه
[ویرایش]توپولف ۱۲۳ یک هواپیمای شناسایی راهبردی بدون سرنشین فراصوت با برد بلند و در ارتفاع بالا بود که به شکلی شبیه یک دارت بزرگ بود که از نظر مفهومی تا حدودی شبیه لاکهید دی-۲۱ ایالات متحده بود. این پرنده هم دوربین و هم تجهیزات شنود را حمل می‌کرد. این پهپاد با انرژی JATO از زمین پرتاب شده و با یک موتور توربوجت پس سوز به‌نام KR-15، در حال پرواز خود نیرو می‌گرفت.
این پروژه به‌طور رسمی در ۱۶ اوت ۱۹۶۰ آغاز شد. آزمایشات کارخانه در سپتامبر ۱۹۶۱ و آزمایشات پروازی تا دسامبر ۱۹۶۳ تکمیل شد و در ۲۳ مه ۱۹۶۴ وارد خدمت شد. تولید انبوه در کارخانه شماره ۶۴ وورونژ انجام شد و از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۲ در مجموع ۵۲ فروند از آن تولید شد.
سابقه عملیاتی
[ویرایش]توپولف ۱۲۳ با واحدهای اطلاعاتی نیروی هوایی شوروی مستقر در مناطق نظامی مرزی غربی شوروی تا سال ۱۹۷۹ خدمت کرد. این پهپاد (از لحاظ نظری) بردی برای پوشش تمام اروپای مرکزی و غرب اروپا داشت و در تمرینات آموزشی به‌خوبی عمل کرد. با این حال، هزینهٔ راه‌اندازی و تولید و استفاده، رضایت‌بخش نبود. این موضوع، منجر به توسعه توپولف ۱۳۹ یاسترب۲ به‌عنوان یک نسخهٔ قابل استفاده مجدد که می‌توانست روی باندهای پروازی فرود بیاید شد که آن هم هرگز به تولید نرسید.[۱]
توپولف ۱۲۳ به تدریج از خدمت خارج شد و میگ ۲۵آر که نسخهٔ شناسایی فاکس‌بت بود جایگزین آن شد.
ویژگی‌های فنی
[ویرایش]ویژگی‌های کلی
- خدمه: ندارد
- طول: ۲۷٫۸۴ متر (۹۱ فوت ۴ اینچ)
- پهنای بال: ۸٫۴۱ متر (۲۷ فوت ۷ اینچ)
- ارتفاع: ۴٫۷۸ متر (۱۵ فوت ۸ اینچ)
- وزن خالی: ۱۱٬۴۵۰ کیلوگرم (۲۵٬۲۴۳ پوند)
- وزن ناخالص: ۳۵٬۶۱۰ کیلوگرم (۷۸٬۵۰۷ پوند)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد Tumansky KR-15، ۹۸٫۱ کیلونیوتن (۲۲٬۱۰۰ پوند-نیرو)
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۲٬۷۰۰ کیلومتر بر ساعت (۱٬۶۷۸ مایل بر ساعت؛ ۱٬۴۵۸ گره)
- بُرد: ۳٬۲۰۰ کیلومتر (۱٬۹۸۸ مایل؛ ۱٬۷۲۸ مایل دریایی)
- حداكثر ارتفاع: ۲۲٬۸۰۰ متر (۷۴٬۸۰۰ فوت)
منابع
[ویرایش]این مقاله حاوی مطالبی است که در اصل برگرفته از مقاله وب Unmanned Aerial Vehicles توسط گرگ گوبل است.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2011-09-27. Retrieved 2010-03-22.
((cite web)): نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
