برنامه‌ریزی زیست‌محیطی
برنامه‌ریزی زیست‌محیطی (به انگلیسی: Environmental planning)، فرایند آسان‌سازی تصمیم‌گیری برای انجام توسعه سرزمین با در نظر گرفتن عوامل محیطی طبیعی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حاکمیتی است و چارچوبی جامع برای دستیابی به نتایج پایدار فراهم می‌کند. هدف اصلی برنامه‌ریزی زیست‌محیطی ایجاد جوامع پایدار است که هدف آنها حفظ و حفاظت از زمین‌های توسعه‌نیافته‌است.[۱]
برخی عناصر اصلی در برنامه‌ریزی زیست‌محیطی:
- توسعه اجتماعی و اقتصادی
- توسعه شهری
- توسعه منطقه‌ای
- مدیریت منابع طبیعی و کاربری یکپارچه زمین
- سیستم‌های زیرساختی
- چارچوب‌های حاکمیتی
ارزیابی‌های برنامه‌ریزی زیست‌محیطی شامل حوزه‌هایی مانند کاربری زمین، اقتصادی-اجتماعی، حمل‌ونقل، ویژگی‌های اقتصادی و مسکن، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، تالاب‌ها، زیستگاه گونه‌های در خطر انقراض، آسیب‌پذیری مناطق سیل‌خیز، فرسایش مناطق ساحلی و مطالعات بصری و غیره است. و از آن به عنوان یک ارزیابی برنامه‌ریزی محیطی یکپارچه یاد می‌شود.[۲] این توانایی تجزیه و تحلیل مسائل زیست‌محیطی است که تصمیم‌گیری حیاتی را آسان می‌سازد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Beathley, Timothy (1995). "Planning and Sustainability: The elements of a new paradigm". Journal of Planning Literature. doi:10.1177/088541229500900405. Archived from the original on 31 اكتبر 2016. Retrieved 26 September 2016.
((cite journal)): Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ p.160, Petts
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
