انگ مویی
| اِنگ مویی | |
|---|---|
| زادهٔ | چین |
| ملیت |  چینی |
| سبک | وینگ‌چون |
اِنگ مویی (五枚؛ چینی: t 五枚, p Wú Méi؛ کانتونی: Ng5 Mui4) یکی از پنج مرشد افسانه‌ای چین است که پس از تخریب معبد شائولین به‌دست دولتمردان در دوران حکمفرمایی دودمان چینگ، از آن جان سالم به‌در بردند. بر پایهٔ یکی از افسانه‌های محلی، او دختر یکی از فرماندهان نظامی در دودمان مینگ بوده‌است.
گفته می‌شود این بانوی افسانه‌ای، استادِ رشته‌های گوناگونی از شائولین کونگ‌فو، «وودانگ کوآن»، «یوئجی‌آکوان»[۱] بوده‌است. همچنین او را، بنیان‌گذار سبک‌های «وو مِی پای» ،[۲] وینگ‌چون، کونگ‌فوی اژدهای جنوبی و «لاما پای» می‌دانند.
در مورد محل استقرار و سکونت وی، روایت‌های گوناگونی موجود است: از معبد شائولین در استان هنان یا فوجیان تا کوهستان وودانگ در هوبئی و همچنین کوهستان امی در سیچوآن، معبد دُرنای سفید، کوه‌های دالیانگ در مرزِ سیچوآن و یون‌نان و نقاطی از گوانگشی و گوانگ‌دونگ.
یادداشت‌ها
[ویرایش]| چینی | پین‌یین | Cantonese Yale | ||
|---|---|---|---|---|
| ^ Yuejiaquan | 岳家拳 | Yùejiāquán | ||
| ^ Wu Mei Pai | 五枚派 | Wǔ Méi Pài | Ng5 Mui4 Paai1 | Ng Mui style |
| ^ Daliang Mountains | 大涼山 | Dàliángshān |
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ng Mui». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ مه ۲۰۱۷.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
