ارسیوس
پائولوس اُرُسیوس یا اُرُسی‌یوس[۱] (به لاتین: Paulus Orosius) (زادهٔ حدود ۳۷۵- مرگ حدود ۴۱۸ میلادی) تاریخنگار و متأله مسیحی و شاگرد آگوستین قدیس بود. او از اهالی گالاسیا در اسپانیا و شمال پرتغال کنونی بود. او بیشتر برای نگارش کتاب‌های تاریخی هفتگانهٔ ضدکافرانش شناخته شده‌است.
او چندی را در شمال آفریقا با آگوستین و در کسوت شاگردی او گذرانده بود. سپس از سوی آگوستین به فلسطین فرستاده‌شد. او در جرگهٔ تاریخنگارانی‌است که از کتسیاس نقل قول کرده‌است.
ابن‌خلدون در انتهایی کتاب العبر به ارسیوس ارجاع می‌دهد.[۲]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]Wikipedia contributors, "Orosius," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Orosius&oldid=270398218 (accessed April 14, 2009).
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
