ابوالقاسم لباسچی (۱۳۰۴ تهران) فعال سیاسی عضو حزب ایران و شورای مرکزی جبهه ملی ایران، از بنیانگذاران جامعه بازرگانان و اصناف و پیشه وران تهران و نماینده بازاریان در نهضت مقامت ملی و شورا ی مرکزی جبهه ملی ایران بود.

ابوالقاسم لباسچی فعالی سیاسی متولد ۱۳۰۴ در تهران بود.

لباسچی پس از شهریور ۱۳۲۰ و بازشدن فضای سیاسی کشور ابتدا در حزب توده و سپس در حزب ایران فعالیت کرد. او به همراه حسین راسخ افشار، محمدحسن شمشیری، اسماعیل کریم آبادی، حسن قاسمیه جامعه بازرگانان و اصناف و پیشه وران تهران را پایه‌گذاری نمود. این سازمان از دولت ملی دکتر مصدق حمایت می‌کردند. او پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ پانزده نفر از اعضای این جامعه دستگیر و تبعید شد.^[۱]

او در جبهه ملی ایران در سال ۱۳۳۹ نیز فعال بود و مسئول امور چاپی جبهه ملی را بر عهده داشت.^[۲] و در همین دوران بارها دستگیر شد.

در سال ۱۳۵۶ و با شرع انقلاب لباسچی در تشکیل اتحاد نیروهای جبهه ملی ایران در سال ۱۳۵۶ فعالیت کرده^[۳]و از سوی جامعه بازار به عضویت در شورای مرکزی جبهه ملی انتخاب می‌شود. او از پایه‌گذاران صندوق حمایت از اعتصابیون در دوران انقلاب بود که با حمایت از کارمندان دولت و دانشگاهیان اعتصاب کننده تعهد پرداخت حقوق آنان را در صورت جلوگیری دولت از دریافتی‌هایشان را برعهده داشت. او همچنین به همراه محمود مانیان برگزار کننده و تأمین کننده هزینه‌ها و موارد مربوط به نماز عید فطر در سال ۱۳۵۷ در تپه‌های قیطریه بود.^[۴][۵]

وی پس از انقلاب به عنوان عضو هیئت اجرایی جبهه ملی انتخاب می‌شود و بعد از صدور فتوای ارتداد جبهه ملی ایران در ۲۵ خرداد ۱۳۶۰ و در تقابل جامعه بازرگانان و اصناف و پیشه وران تهران با نخست‌وزیری رجایی و فعالیت‌هایش مجبور به ترک ایران می‌گردد.^{[۶] [۷]}