Tomás de Iriarte
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Los Realejos, 1750eko irailaren 18a
Herrialdea	japoniera
Heriotza	Madril, 1791ko irailaren 17a (40 urte)
Familia
Anai-arrebak	ikusi Domingo Iriarte Bernardo de Iriarte (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania frantsesa
Irakaslea(k)	Antonio Rodríguez de Hita (en)
Jarduerak
Jarduerak	alegialaria, itzultzailea, antzerkigilea, musikagilea, artxibozaina eta idazlea
Genero artistikoa	gizonezkoa

Tomás de Iriarte Oropesa (La Orotava, Tenerife, Espainia, 1750eko irailaren 18a - Madril, Espainia, 1791ko irailaren 17a) idazle neoklasikoa izan zen.

Hamahiru urte zituela joan zen Madrila, eta han heziketa klasikoa jaso zuen. José Cadalsoren eta Fernández de Moratínen adiskide izan zen. Itzulpen-lanetan aritu zen hasieran Espainiako Estatu Idazkaritzarako, eta Espainiako Gerra Kontseiluko artxibozaina izan zen aurrerago. Iriarteren literatura-arrakasta hiru lani zor zaio: Horazioren Ars Poeticaren itzulpena (1777); Fábulas literarias (1782, Literatura alegiak), olerki satiriko eta moralzaleen bilduma; eta Los literatos en Cuaresma (1779, Literatura jendea Garizuman) satira-lana. Garai hartan ohi zenez, eztabaida ugari izan zituen idazle askorekin.

Hiru komedia moral idatzi zituen hitz neurtuetan: El señorito mimado (1790); La señorita malcriada (1788) eta El don de gentes (1790), eta antzezlan bat pertsonaia bakarrarentzat: Guzmán el Bueno (1787).

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Tomás de Iriarte