Stefi Troguet
| Stefi Troguet | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | La Massana, 1992ko maiatzaren 25a (32 urte) |
| Herrialdea |  Andorra |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | mendigoizalea |
Stefi Troguet (La Massana, Andorra, 1992ko maiatzaren 25a) alpinista da
2019an, bi hilabete eta erdian bi zortzimilako igo zituen: Nanga Parbat eta Manaslu.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lehen urratsak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Stefiren aita eskiko monitorea zen, eta txikitan askotan joaten ziren mendira. Urte askotan eskiatzen ibili zen. 19 urte-edo zituela, lehengusu batek Pica d´Estats Pirinioak, Herrialde Katalanak, 3.143 metro igo behar zutela esan zionn. Erronka bat izan zen, eta entrenatzen egon zen denbora batean. Dena ondo atera zen, eta gailurrera iritsi ziren. Hura lortzeko egin zuen bideak, eta gailurreko egunak asko gogobete zuten. Kateatuta gelditu zen mendiarekin.
Lehenik Andorrako mendietan ibili zen, eta, gero, Pirinioetako mendirik garaienera joan zen, Anetora [3.404 metro]. Gutxinaka mendi garaiagoak igotzen joan zen.
Espedizioak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Kilimanjaro. Tanzania, 5.895 metro.
- Elbrus. Kaukaso, 5.642 metro.
- Cervino. Alpeak. 4.478 metro.
- Mont Blanc. Alpeak, 4.810 metro.(Eskiekin).
- Nepalera.Himalaiara, trekking egiitera.
- Denali. Alaska, 6.190 metro.
- Ama Dablam. Nepal, Himalaia, 6.812 metro.
- Aconcagua. Argentina, Andeak, 6.959 metro.
- Lenin Peak. Pamir mendikatea, Kirgizistan, 7.134 metro eta Komunismo 7.495 metro.
- Nanga Parbat. Pakistan, Karakorum, 8.125 metro.[2][3]
- Manaslu (Nepal, Himalaia, 8.163 metro.[4]
Dokumentala
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Stefi Nanga Parbat mendira igon zeneko dokumentala.[5]
Erronkak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Gasherbrum I (Karakorum, Himalaia, 8.010 metro) eta Gasherbrum II (8.035 metro) jarraian kateatzea. Oraingoz Koronabirusaren pandemiaren eraginez bertan behera.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Ugartemendia, Unai. ««Hamalau zortzimilakoak igotzeko ahaleginean sartu nahi dut buru-belarri»» Berria (Noiz kontsultatua: 2020-04-07).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Stefi Troguet: "Me muero de ganas de pisar los 14 ochomiles"» Revistaoxigeno.es (Noiz kontsultatua: 2020-04-07).
- ↑ (Gaztelaniaz) Ribas, Miquel. (2019-06-18). «Stefi Troguet quiere hollar el Nanga Parbat su primer ochomil» Turiski, Noticias de Deportes de Montaña y Outdoor (Noiz kontsultatua: 2020-04-07).
- ↑ (Gaztelaniaz) Sport. (2019-10-11). «Stefi Troguet, patrocinada por Ferrino, corona su segundo ochomil, el» sport (Noiz kontsultatua: 2020-04-07).
- ↑ (Gaztelaniaz) Escalando, Redacción de. (2020-03-27). «Nanga Parbat, el primer paso. El documental de Stefi Troguet» Escalando (Noiz kontsultatua: 2020-04-07).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q89668986
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
