Fluxu magnetikoa eremu magnetikoarekiko perpendikular den azal batetik igarotzen diren indar-lerroen kopurua da^[1], eremu magnetikoaren neurketa egiteko balio duena. Eremu magnetikoaren eta eremuarekiko azalera perpendikularraren arteko biderkadura da. Matematikoki, honela adierazten da:

${\displaystyle \Phi ={\vec {B))\cdot {\vec {S))\,\!}$

Φ fluxu magnetikoa da; B, eremu magnetikoa; eta S, azaleraren azalera.

Fluxu magnetikoa garrantzitsua da fisikan eta ingeniaritzan, hainbat aplikaziotan erabiltzen baita, hala nola energia elektrikoa sortzeko eta eremu magnetikoak neurtzeko.

Fluxuaren kalkulua gauzatzeko, gainazala  azalera elementala eta  bektore normal edo karakteristikoa duten infinitu gainazaletan zatituko dugu. Zati horietako bakoitza zeharkatzen duen fluxu magnetikoa honela adieraz dezakegu:

${\displaystyle \Phi ={\vec {B))\cdot {\vec {S))\,\!}$

Eremu magnetikoaren eta azaleraren normalaren artean sortzen den angeluari ${\displaystyle \theta }$ deitzen bazaio, adierazpena horrela geratuko litzateke:

${\displaystyle \Phi ={\vec {B))\cdot {\vec {S))=|{\vec {B))||{\vec {S))|\,\cos(\theta )\,\!}$

• Fluxu magnetikoaBatxilergoko Fisikako edukiak Ordiziako Jakintza ikastolan. (Noiz kontsultatua: 2023-03-07).</ref>

Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.