Erroseta nebulosa
Irudi gehiago
Behaketa
Itxurazko magnitudea (V)	9
Aurkitzailea	Lewis Swift
Aurkikuntza-data	1871
Konstelazioa	Monoceros
Igoera zuzena	97,9167 °
Deklinazioa	4,9633 °
Izendapenak
ikusi $13C 163 Lynds' Catalogue of Bright Nebulae (en) : LBN 206.39-01.87 Lynds' Catalogue of Bright Nebulae (en) : LBN 948 Lynds' Catalogue of Bright Nebulae (en) : LBN 949 A catalogue of HII regions (en) : SH 2-275 Catalogue of radio sources in the Galactic plane (en) : MSH 06+0-08 A catalogue of discrete sources observed at 400 Mc/s (en) : [DGW65] 37 A survey of extended sources of radio emission (en) : ASB 27 A survey of galactic radiation at 960 MC/S (en) : CTB 21

Erroseta nebulosa H II eskualde handia eta zirkularra da, Esne Bidearen bandan dagoen Monoceros konstelazioan dagoen hodei molekular erraldoi baten ertzean kokatua. NGC 2244 kumulu irekia (Caldwell 50) oso lotuta dago nebulosarekin, kumuluko izarrak kumuluaren materiaz osatu direlako.

Multzo horrek izendapen hauek ditu Katalogo Orokor Berrian (NGC):

• NGC 2237 – Nebulosaren zatia (nebulosa osoa izendatzeko ere erabiltzen da).
• NGC 2238 – Nebulosaren zatia.
• NGC 2239 – Nebulosaren zatia (John Herschelek aurkitua).
• NGC 2244 – Nebulosaren barruan dagoen kumulu irekia (John Flamsteed-ek aurkitu zuen 1690ean).
• NGC 2246 – Nebulosaren zatia.

Kumulua eta nebulosa Lurretik 5.200 argi-urtera daude gutxi gorabehera (nahiz eta distantziaren kalkuluak nabarmen aldatzen diren, 4.900 argi-urtera iritsi arte), eta 130 argi-urte inguru neurtzen dituzte.^[1] Izar gazteen erradiazioak nebulosaren atomoak kitzikatzen ditu, eta, ondorioz, nebulosa distirarazten duen erradiazioa igortzen dute. Nebulosaren masa 10.000 bat eguzki-masakoa dela kalkulatzen da.

Uste da O eta B izar-talde bateko izar-haizeak presioa egiten diola hodeiari, eta konpresioa eragiten duela, eta izarrak sortzen dituela nebulosan. Izarren jaiotza hori martxan dago oraindik.

X Izpiko Chandra Behatokiak 2001ean hartutako nebulosaren irudi batek erroseta nebulosaren erdian dauden izar gazte eta beroen gunea behatzeko aukera eman du. Izarrek inguruko gasa 6 milioi kelvin inguruko tenperaturan berotu dute, eta X izpien kantitate handiak igortzen dituzte.

Izar-kumulua binokularrekin ikus daiteke, eta oso ondo ikus daiteke teleskopio txiki batekin. Nebulosa, berriz, zailagoa da begiz detektatzea, eta handipen txikiko teleskopioa behar du. Behatzeko, zeru iluna behar da, argi-poluziorik gabea. Kolore gorria ez da ikusten begi hutsez, baina bai argazkietan. Nebulosen kolore gorri tipiko hori fluoreszentzia deritzon fenomenoaren bidez hidrogeno atomoak igortzen direnean sortzen da.