Beatriz Matar
| Beatriz Matar | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Buenos Aires, 1954 (69/70 urte) |
| Herrialdea |  Argentina |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea |
  | |
Beatriz Matar (Buenos Aires, Argentina, 1954ko irailaren 30a) argentinar antzezlea da, zinema- eta antzerki-aktorea, antzerki-irakaslea, -zuzendaria eta -idazlea. Batez ere antzerki munduan aritzen da.[1][2][3][4]
Artearekiko harremana
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Arte Dramatikoko Eskola Nazionalean ikasi zuen, eta bertan Juan Carlos Gené eta Augusto Fernandes mailako aktoreekin batera prestatu zen. Geroago, irakasle izan zen. Paper laburrak izan zituen zenbait filmetan, eta Pajarito Gómez -una vida feliz- (1965) filmean nabaritu zen. Film horretan egindako emanaldiagatik, aktore onenaren Cóndor de Plata saria jaso zuen.
Ondoren, antzerkirantz jo zuen, interpretea, egilea eta zuzendaria izateko.
Aktore lanetan aritu zen, besteak beste, Noel Cowarden Lo que no fue, Harold Pinterren El Sirviente eta Antón Txekhoven testuei buruzko El Reino de las Mujeres, Zuzendu zituen lanen artean, San Martin Antzoki Orokorrean Molièreren Tartufo, eta Argentinako Elkarte Hebraikoaren aretoan Miserias y terrores del Tercer Reich.
2003an Picadilly aretoan Como en un Tango lana zuzendu zuen Maria Florentino eta Ruben Stellarekin. Hurrengo urtean Me muero por ella zuzendu zuen Edgardo Nievas eta Katia Alemannekin eta zuzendari eta egile gisa San Martin Antzoki Orokorrean La traición del recuerdo Luisa Kuliokekin. Zuzendu zuen beste lanetako bat Herriko Antzokian Elisa Fernández Navarroren Las mujeres siempre son izan zen.
Antzezlanen idazlea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hogei antzezlan baino gehiago idatzi zituen; La situación erótica Madrilgo Liberarte aretoan estreinatu zen 1998an eta 2003an La amante de Lawrence lanarekin. Bestalde, Los helicópteros no existen UNICEFek nerabeentzat interesgarritzat jotzen du. 2004an estreinatu zuen Areto Multiteatroan Los nietos nos miran Juana Rottembergena antzerki-bertsioa, Graciela Dufau eta Hugo Urquijoren zuzendaritzapean. Bere Molière-ren Las preciosas ridículas bertsioa, Más ridículas que preciosas izan zen egokitutako izenburua, ikasle ohi batzuen antzerki-tailerretako idatzi zuena, Alejandro Velazco-ren zuzendaritzapean antzeztu zuten Boedo XXI antzokian.[1]
1994tik 1996ra bitartean, María Herminia Avellanedak zuzendutako Alta Comedia telebista-ziklorako gidoiak idatzi zituen.
La tarea de ser actor (1997) ere idatzi zuen, antzerki-irakasle gisa izandako esperientzia, filmetarako abestiak eta hainbat gairi buruzko kazetaritza-artikuluak azaltzeko.
Idatzi zituen antzezlanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Más ridículas que preciosas
- La vida es un cabaret
- La amante de Lawrence
- La traición del recuerdo
- Temporada de silencio
- Como en un tango
Zuzendu zituen ikuskizunak
[aldatu | aldatu iturburu kodea])* Las mujeres siempre son
- La vida es un cabaret
- La nena y la mucama
- La traición del recuerdo
- Muero por ella
- Como en un tango
- Tartufo
- Primaveras
- Miserias y terrores del Tercer Reich
Filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Aktore
- El impostor (1997) …Serafina
- El proyecto (Abandonada) (1968)
- Buenos Aires, verano 1912 (1966)
- Todo sol es amargo (1966)
- Pajarito Gómez -una vida feliz- o El ídolo (1965)
- Circe (1964)
- Sombras en el cielo (1961)
- Racconto (Inédita) (1963)
- Los jóvenes viejos (1962)
- La mano en la trampa (1961)
- Tres veces Ana (1961)
Telebista
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Rompecabezas (Seriea) (1985) … Nina
- Los doce del signo (Serie) (1969) ….Panelista
Telebistako zuzendaria
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- La única noche (Serie) (1985)
Telebistarako egokitzapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Alta comedia (Seriea) Atala Como una rosa blanca (1996)
Sariak eta aintzatespenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Pajarito Gómez -una vida feliz- (1965) filmean nabaritu zen. Film horretan egindako emanaldiagatik, aktore onenaren Cóndor de Plata saria jaso zuen.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b (Gaztelaniaz) «Beatriz Matar: autora y directora» LA NACION 2007-04-20 (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).
- ↑ «Biblioteca de la Facultad de Artes (FDA) - U.N.L.P.» bibliofba.unlp.edu.ar (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).
- ↑ «Beatriz Matar» Alternativa. Comunidad en escena. (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).
- ↑ (Gaztelaniaz) Beatriz Matar – cinenacional.com. (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Beatriz Matarri buruzko informazioa Internet Movie Data Base-n
- Beatriz Matarri buruzko informazioa zinema nazionalaren gunean
- Beatriz Matarri buruzko informazioa antzerki-aukeran
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q16537008
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
