Antonio Saura
Bizitza
Jaiotza	Huesca eta Espainia, 1930eko irailaren 22a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Cuenca eta Espainia, 1998ko uztailaren 22a (67 urte)
Familia
Anai-arrebak	ikusi Carlos Saura
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	margolaria, idazlea, ilustratzailea, marrazkilaria, artista bisuala, autorea eta Irarlea
Parte-hartzailea Documenta II (en) Documenta III (en)
Lan nabarmenak	ikusi Q3474262
Jasotako sariak	ikusi Tomás Francisco Prieto Prize  (1996)
Kidetza	El Paso
Mugimendua	Informalism (en)

Antonio Saura (Huesca, Espainia, 1930eko irailaren 22a - Cuenca, Espainia, 1998ko uztailaren 22a) espainiar pintorea izan zen.

Bere kasa ikasi zuen asko irakurriz, eta 1947an hasi zen margotzen, gaixoaldi luze batean. Gaztaroa Madrilen eman zuen, eta 1953tik aurrera denboraldi luzeak egin zituen Parisen. Hasieran, gaixoaldian, obra surrealistak egin zituen, txikiak eta xehetasun handiz landuak, baina gero, 1950 inguruan, libreago margotzen hasi zen, fantasiaren eta surrealismoaren eraginpean, hala ere: El cementerio de los suicidas. Abstrakzioa indarra hartzen hasi zen, eta gauzak lausotzen, edo anbibalentzia nabarmen bihurtzen: Piedra, Luna, Cielo. Handik gutxira, baina, alde batera utzi zuen figurazioa, eta surrealismoa ahaztu; orbanezko pintura-molde bat egiten hasi zen, indar eta dramatismo handikoa, barrokoa inoiz.

Sauraren jarrerak erabat aldatu zuen Espainiako orduko artea, informalismoaren garaipena ekarri baitzuen. 1957an El Paso taldea sortu zuen, Madrilen, Canogar, Feite, Millares eta beste artista batzuekin batera. Taldea hizkuntza formal berri baten bila ibili zen, informalismotik gertu bere estetikan. Saura Espainiako espresionismo abstraktuaren ordezkari aipagarrienetako bat izan da. Kolore gama urria, zuria eta beltza erabiltzea izan zen bere lehen aldi horretako ezaugarrietako bat: Crucifixión. Garai hartan egin zuen "Gaztelakoa" izenez ezagutzen den sail osoa.

80ko hamarralditik aurrera kolore gorria gehitzea erabaki zuen, irudiak (sinbolikoak askotan) egiteko: Kristoren eta emakumezko pertsonaien erretratuak egin zituen, adibidez, marra bihurrituak, ia ezagutezinak erabiliz. Gauzen ikuspegi tradizionala baztertu zuen, eta bere pinturarekin adierazpen abstraktuko bide berri bat urratu zuen. Bestalde, lan handia egina da teorialari gisa saiakera-liburuak idazten, eta orobat, liburu irudigile gisa.

Azkeneko urteetan, tamaina txikiko lanak baztertuta, konposizio handiak egin zituen, eta kolorea ere erabili zuen: aipagarriak ditu, adibidez, Transformaciones edo Superposiciones sailak. Sari asko jasotakoa da, hala nola Guggeenheim (1960), Carnegie (1964), Luganoko Bienalaren sari nagusia (1966), Mentoneko Bienalaren lehen saria (1968).