Savognin
| Savognin | |
|---|---|
 | |
 | |
| former municipality of Switzerland • vilaĝo | |
| Kantono | Grizono |
| Distrikto | Albulo |
| Komunumaro | Surses |
| Koordinatoj | 46° 35′ 52″ N 9° 36′ 0″ O / 46.59778 °N, 9.60000 °O (mapo)Koordinatoj: 46° 35′ 52″ N 9° 36′ 0″ O / 46.59778 °N, 9.60000 °O (mapo) |
|
| |
| Nombro de loĝantoj | 960 |
| Areo | 22,24 km² |
| Alteco | 1207 m super marnivelo |
| Poŝtkodo | 7460 |
| Komunumkodo | 3539 |
 | |
Savognin (malnova germanlingva nomo Schweiningen, uzita ĝis komence de la 20-a jarcento) estas la ĉerfloko de la komunumaro Surses kaj komunumo de la distrikto Albulo en Kantono Grizono, Svislando. Ĝi havis 960 loĝantojn je la 31-a de decembro 2009.
Geografio
[redakti | redakti fonton]Savognin situas en la suba parto de la valo de Surses ĉe la alfluo de la rivereto Sletg al Julia sur alteco de 1207 m s.m. La plej alta punkto de la komunuma teritorio estas la monto Piz Arblatsch kun alteco de 3203 m s.m. La komunumo konsists el la kvin setlejoj Son Mitgel, Naloz, Sot Curt, Sur Curt kaj Sur Tocf, kiuj kunkreskis ekde la 1960-aj jaroj, kiam la loĝantaro de la komunumo kreskis pro la evoluo de la turismo.
Najbaraj komunumoj
[redakti | redakti fonton]La komunumo Savognin limas en nordo al Cunter, en nordnordoriento al Tiefencastel, en nordoriento al Filisur, en oriento al Tinizong-Rona, en sudo al Mulegns, kaj en okcidento al Riom-Parsonz.
Lingvoj
[redakti | redakti fonton]La ĉefa lingvo en Savognin estas la romanĉa, tamen ankaŭ en Savognin la tendenco de la malkresko de la nombro de romanĉlingvanoj konfirmiĝas. Dum en la jaro 1980 ankoraŭ 65,96% de la loĝantoj parolis la romanĉan lingvon, laŭ la popolnombrado en la jaro 2000 estis ankoraŭ 53,06%. 36,62 % parolis en la jaro 2000 la germanan kaj 3,63 % la italan.
Trafiko
[redakti | redakti fonton]Tra Savognin pasas la grava kantona ĉefvojo n-ro 3, kiu kondukas de Koiro tra Lenzerheide, Tiefencastel kaj la Juliopasejo al Engadino. Al la publika transportreto la komunumo estas konektita per la poŝtaŭtolinio de Tiefencastel al Bivio kaj pluen tra la Juliopasejo al Sankt-Maŭrico.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua dokumenta mencio de Savognin datiĝas el la jaro 1154 kiel Sueningin.
Okaze de gruzoekspluatado sude de la vilaĝo sur la monteta tavolo Padnal estis trovita signifa setlejo el la bronzoepoko fare de Bonifaci Plaz kaj Walo Burkart el la epoko de la 17-a ĝis la 13-a jarcento antaŭ Kristo. [1]
Dum romia epoko la romia vojo tra Septimer- kaj Juliopasejo kondukis tra Savognin. Dum frua mezepoko la Korto de Savognin supozeble apartenis al la Monaĥejo Mistail. Tiuj rajtoj en la jaro 1154 transiris al la Monaĥejo Sankt-Luzi en Koiro. En la jaro 1282 la regado pri Savognin rekte iris al la episkopejo Koiro. En la jaro 1552 Savognin kune kun la tuta tribunala komunumo Oberhalbstein sin liberaĉetis de la episkopa servuteco. [2]
Notoj kaj referencoj
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Oficiala retejo de la komunumo Savognin
- Savognin en la Historia Leksikono de Svislando (germane, france, itale)
- Vidu ankaŭ en la Vikimedia Komunejo la kategorion Savognin – (Kolekto de bildoj kaj plurmediaj dosieroj)
_wappen.svg)
_wappen.svg)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
