La Skolo de Saalfeld (germane: Saalfelder Schule) devenis el gotika altarfarada ateliero ĉ. la jaro 1500. Je la tempo de la malfrua gotiko ĝi estis ege kreema en Turingio sur la kampo de bilda lignoskulptado. Precipe en la regiono de Saalfeld kaj Rudolstadt multaj vilaĝaj kirkoj provizitis per iliaj belegaj verkoj.

Post ekonomia floro en la lasta kvarono de la 15-a jarcento la benediktanoj de Saalfeld estis sur sia kulmino. Apogite fare de la en 1460 elektita abato kaj arthistoriisto Georg von Geylsdorf evoluis altkvalitega altar-laborejo. Mendis aferojn la klostro mem kaj centoj da spiritaj fondaĵoj en la tuta Orla-lando. Sub Balthasar von Stein la abteja kirko splende renovigitis en la jaro 1486. Aparte Georgo de Thüna. lasta abato ekde 1496 kaj princa abato ekde 1497, havis siajn meritojn koncerne la monaĥejan plibeligon. Li ĉial ajn ade subtenis la artistajn kapablojn.

Post la voko de la unua protestantisma superintendanto Caspar Aquila enkondukitis en 1527 la Reformacio ankaŭ en Saalfeld. Post kiam estis forpelitaj el la urbo kaj la benediktanoj (en 1525) kaj la franciskanoj (en 1533) iliaj preĝejoj ekhavis novajn funkciojn. Dum la malpacaj kamparanaj ribeloj (1525) kaj la Ŝmalkalda milito pluaj mencioj pri la skolo kaj la atelieroj ĉesis.^[1]

La plej gravan tiutempan laborejon en la komerca urbo Saalfeld (kiu tiam apartenis al la epikopujo de Würzburg) estris la lignoskulptisto Valentin Lendenstreich († 1506) kaj post ties morto Hans Gottwald von Lohr († 1542). Tiu lasta estis disĉiplo kaj kunlaboranto de Tilman Riemenschneider en Würzburg, kie li vivis kaj kreive laboris ĝis 1501. Depost 1503 li kreadis en Saalfeld kune kun aliaj sep kolegoj kies nomoj forgesitis. Ĝis hodiaŭ konserviĝis ne malmultaj skulpturoj kaj altaroj faritaj inter 1480 kaj 1520 de tiuj elstaraj artistoj.^[2][3]

Fakuloj taksas la jenajn kreitaĵoj saalfeld-skolaj:

• altaro en Rudolstadt-Volkstedt, 15-a jc.
• triptikoj en la defend-preĝejo de Rudolstadt-Schaala kaj Rudolstadt-Keilhau.^[4]
• Mario-altaro (1510) en la Preĝejo Sankta Severo (Erfurto)
• malfrugotika lamentadgrupo sur la altaro de la Mario-kirko en Gräfinau-Angstedt^[5]
• altaro el la eksa benediktana preĝejo, nun en la defendokirko Zeigerheim apud Bad Blankenburg^[6]
• altaro en la Preĝejo Sankta Jakobo (Rottenbach) la tiam famekonata artisto Lendenstreich mem
• triptiko en la Miĥaelo-kirko de Großkochberg^[7]
• altaro en la Sebastiano-kirko en Dienstädt, inter 1509 kaj 1513^[8]
• triptiko el Buchheim de ĉ. 1500 en la muzeo de Kastelo je Altenburg ^[9]
• triptiko en la kirko de Döhlen, de 1510/15^[10]
• Marteno-altaro el Meckenfeld, nuntempe en la muzeo ĉe Urbokastelo vajmara, de 1502^[11]
• Nikolao-kirko en Unterwellenborn, triptiko de 1522^[12]
• granda Mario-altaro el la Preĝejo Sankta Vito (Oberpreilipp), hodiaŭ en la Urba muzeo de Saalfeld^[13]
• altarkestoj en Oberwellenborn kaj en Rottenbach el la Lendenstreich-ateliero^[14]
• altaroj respektive figuroj en la Mario-kirko de Gorndorf (1490), en la Preĝejo Sankta Gertrudo (Graba), en Weischwitz, de la vilaĝa kirko de Achelstädt, en Kranichfeld-Barchfeld, en la Mario-kirko de Treppendorf (1480),^[15]
• altaro en Neusitz (1515)^[16]
• altaro en la Preĝejo Sanktaj Stefano kaj Nikolao en Strößwitz (1508)^[17]
• altaro en la Bonifaco-preĝejo de Heilsberg^[18]