m-Fenilena-duamino
| 1,3-Duamina-fenileno | |||||
| Kemia formulo | |||||
 | |||||
o-Fenilena-duamino | |||||
 | |||||
| Alternativa(j) nomo(j) | |||||
| |||||
| CAS-numerm-kodo | 108-45-2 | ||||
| ChemSpider kodo | 13836283 | ||||
| PubChem-kodo | 7935 | ||||
| Fizikaj proprecoj | |||||
| Aspekto | Flava, hela kaŝtanbruna aŭ brungriza solidaĵo | ||||
| Molmaso | 108,144g mol−1 | ||||
| Denseco | 1,139 g/cm−3[1][2] | ||||
| Fandpunkto | 63-65 °C [3] | ||||
| Bolpunkto | 283,2 °C [4][5] | ||||
| Refrakta indico | 1,6339 | ||||
| Acideco (pKa) | 5,11 | ||||
| Ekflama temperaturo | 175 °C [6] | ||||
| Solvebleco | Akvo:350 g/L[7] | ||||
| Memsparka temperaturo | 540 °C [8] | ||||
| Mortiga dozo (LD50) | 280 mg/kg (buŝe) [9] | ||||
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | |||||
| GHS Damaĝo Piktogramo |
| ||||
| GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | ||||
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H301, H312, H317, H319, H332, H341, H351, H400, H410 | ||||
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P203, P261, P264, P264+265, P270, P271, P272, P273, P280, P281, P301+316, P302+352, P304+340, P305+351+338, P317, P318, P321, P330, P333+313, P337+317, P362+364, P391, P405, P501 | ||||
(25 °C kaj 100 kPa) | |||||
m-Fenilena-duamino aŭ C6H8N2 estas organika kombinaĵo tie kie du aminaj grupoj estas ligitaj al benzena ringo en la pozicioj 1 kaj 3. Ĝi estas anilina derivaĵo kun malsamaj proprecoj. Komercaj malfortbazaj interŝanĝanjonoj prepareblas per kondensiĝo de fenileoduamino kaj formaldehido.[10] En ĉeesto de natria karbonato, m-fenilenaduamino polimeriĝas kaj la rezultanta produkto posedas malaltan solvebleco en akvo.[11] La aromata duamino solidiĝas per nadloformaĵoj. Ili estas senkoloraj sed iĝas ruĝa aŭ purpura sub aereksponado pro la formado de la oksidaĵoj. Specimenoj triveblas tiel kiel senkoloraj flokoj kiuj povas malhelliĝi pro stokado.
Reakcioj
[redakti | redakti fonton]Reakcio 1
[redakti | redakti fonton]- Preparado de m-fenilena-duamino per traktado de amoniako kun rezorcinolo:
|
|
![{\displaystyle {\mathsf ((\xrightarrow[{acido}]{sulfata))\,))}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/a9a89e21699b67f3ffdf532dd286a1f9f1ce8ba8)
Reakcio 2
[redakti | redakti fonton]- Preparado de m-fenilena-duamino per traktado de amoniako kun 1,3-dukloro-benzeno:
|
|
![{\displaystyle {\mathsf ((\xrightarrow[{}]{))\,))}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/af21b07e9e503bdbbee6814c136975f68f374663)
Reakcio 3
[redakti | redakti fonton]- Preparado de m-fenilena-duamino per traktado de unukloramino kun 1,3-benzeno dukarbaldehido:
|
|
Reakcio 4
[redakti | redakti fonton]- Preparado de la m-fenilena-duamino kun 1,3-nitro-benzeno per la Reduktado de Bechamp[12]:
|
|
![{\displaystyle {\mathsf ((\xrightarrow[{HCl}]{Fe))\,))}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/2f2175bc5e668d351c8637c5133acaff76068e23)
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Guidechem
- ↑ Chemical Book Chemical Book
- ↑ Chembk
- ↑ Chemsrc
- ↑ Chemindex
- ↑ Molbase
- ↑ Chemblink
- ↑ Sigma Aldrich
- ↑ Science Direct
- ↑ Science Direct
- ↑ Antoine Béchamp (1816-1908) estis franca sciencisto plej konata pro la sukcesoj en aplikata organika kemio kaj pro amara rivaleco kun Louis Pasteur.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
