L. Ĉernov estis ukraina esperantisto dum la unua duono de 20-a jarcento.

Verko:

• Fervojstacio Znamenk. Eldonejo Ekrelo, Leipzig, 1931.

„ L. Ĉernov. Fervojstacio Znamenka. El ukraina lingvo tradukis la aŭtoro mem - Juna Bolŝevikino, kiu oferas sian vivon por savi la amaton kaj la triumfon de la komunaj idealoj venkontaj „elburĝan“ reakcion, jen temo, kies tragikon aprobos eĉ neaprobanto de tiu radikala celo. La noveleto montras multe da lirikismoj kaj malgraŭ la politika tendenco en pure homaj rilatoj tonon de rezigno. Laŭ lingva vidpunkto kelkaj malkorektaĵoj estus forigotaj, nome p. 7 iru la redakcion (al la r-o) kaj ,Kiu (!) estas afero' (komp. angle ,What is the matter', sed certe ne internacie komprenebla), p. 10 suna veziko (verŝajne sundisko, lau la aspekto), p. 12 ,mi tratondris super du pontoj‘ kaj faifigado' (sen -ig-). Entute la libreto ŝajnas esti bona specimeno de postmilita ukraina prozliteraturo. ” — D-ro fil. Wolfgang Biehler. Aŭstria Esperantisto (revuo) n.84 (feb-mar 1932)

Igor DRUL (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980. Li tradukis tri novelojn de Viktor Grebenjuk pri la rusa-ukrajna milito^[1].

Vasil HROKORENKO (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

L. HORODINSKIJ (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Hnat JAKIMĈUK (mortis la 1-an de junio 1938) estis ukraina esperantisto. Li tradukis el la ukraina literaturo verkojn de Taras Ŝevĉenko, Markijan Ŝaŝkeviĉ kaj aliaj. Li loĝis en Lvivo.

Eduardo KRILOV (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1960-aj jaroj, kadre de la tiam burĝonanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Katerina MAJBUROVA (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantistino, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980, kies estrino ŝi fariĝis.

Jaroslav MATVIJIŜIN (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

V. MOSKALUK (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Volodimir MIŜĈENKO (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1960-aj jaroj, kadre de la tiam burĝonanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Volodimir SOROKA (ukraine Володимир Сорока, en sovetiaj tempoj ofte Vladimir Soroka^[2], naskiĝis la 23-an de septembro 1959 en Leningrado, la nuna Sankt-Peterburgo, do nun 64-aĝa^[2]) estas ukrainia esperantisto, kantisto kaj gitaristo, kiu kreskis en Poltavo^[3] kaj post kelkaj jaroj en kaj apud Stokholmo ekde 1989,^[2] nun vivas en Kievo.^[3] Li esperantiĝis en vintro 1979/1980.^[2] En 1990 li publikigis la albumon "Destin'". Li estas ĉefa komponisto por "Inspiro", Esperanto-ensemblo el Poltavo, Ukrainio. Volodimir Soroka verkis interalie la kantojn "Ni renkontiĝos", "Nokto ploras" kaj "Karteta dometo", kiuj konsideriĝis kvazaŭ himnoj de la Sovetia Esperantista Junulara Movado. Lia partnerino kaj kunlaborantino Oksana kaj la intertempe plenaĝa filo Artem, ankaŭ muzikisto, same parolas Esperanton.^[3]

Gennadij ŜILO (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1970-aj jaroj, kadre de la tiam florantanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Miĥail VAIL (naskiĝis en 1906, mortis la 1-an de februaro 1990) estis delegito en Kievo dum la sesdekaj kaj sepdekaj jaroj. Li aktivis por Esperanto en Ukrainio ekde 1924.

Panas VASILĈENKO (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantisto en Kievo, kiu ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1950-aj jaroj kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Maria VAŜĈIŜIN (naskiĝdato ankoraŭ ne notita ĉi tie) estas ukraina esperantistino, kiu junaĝe ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1960-aj jaroj, kadre de la tiam burĝonanta asocio SEJM, kaj kun multaj aliaj helpis prepari la terenon por fondo de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj en 1980.

Jurij ZUBIK estas ukraina esperantisto kaj tradukanto el Ivano-Frankivsko, verkanta sub la pseŭdonimo Denteto. Li ekaktiviĝis en la Esperanto-movado en la 1980-aj jaroj, en la epoko de Ukraina Respublika Filio de la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj, kaj travivis la transformon de la landa Esperanto-movado al Ukrainia Esperanto-Asocio en 1989.