John Mayall
| John Mayall | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | John Brumwell Mayall |
| Naskiĝo | 29-an de novembro 1933 en Macclesfield |
| Morto | 22-an de julio 2024 (90-jaraĝa) en Los-Anĝeleso |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Unuiĝinta Reĝlando (Britio) 
|
| Alma mater | Manĉestra Metropola Universitato
|
| Infanoj | 6 |
| Okupo | |
| Okupo | gitaristo kantisto diskografa artisto kantoverkisto komponisto pianisto aŭtobiografo
|
| TTT | |
| Retejo | https://www.johnmayall.com/ http://johnmayall.com/ |
.png)
John Brumwell MAYALL, OBI (29-an de novembro 1933 - 22-an de julio 2024) estis angla kantisto, gitaristo, orgenisto kaj kantoverkisto de bluso, kies muzika kariero daŭris ĉirkaŭ kvindek jarojn. En la 1960-aj jaroj, li estis la fondinto de John Mayall & the Bluesbreakers, bando kiu havis inter siaj membroj kelkajn el la plej famaj blus- kaj rok-muzikistoj. Inter ili estis Eric Clapton, Peter Green, Jack Bruce, John McVie, Mick Fleetwood, Mick Taylor, Don "Sugarcane" Harris, Harvey Mandel, Larry Taylor, Aynsley Dunbar, Hughie Flint, Jon Hiseman, Dick Heckstall-Smith, Andy Fraser, Johnny Almond, Walter Trout, Coco Montoya, Kal David, kaj Buddy Whittington.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li militservis en Koreio, kaj en tiu epoko li aĉetis sian unuan elektran gitaron.
Fine de la 1960-aj jaroj Mayall translokiĝis al Usono. Incendio detruis lian hejmon en Laurel Canyon en 1979, kio ege damaĝis liajn muzikajn kolektojn kaj arkivojn.
Mayall edziĝis dufoje, kaj havis ses genepojn.
Kariero
[redakti | redakti fonton]La etapojn de lia kariero markis la diversaj ĉefaj gitaristoj kiuj akompanis lin, nome Eric Clapton (1965–66), Peter Green (1966–67), Mick Taylor (1967–69), Mark-Almond (1969–70), kaj Harvey Mandel (1970–71). En lia verkaro ludas gravan rolon la uzado de buŝharmoniko.
Diskaro
[redakti | redakti fonton]Albumoj
[redakti | redakti fonton]- 1965: John Mayall Plays John Mayall (Decca) [koncerte, Decembro 1964]
- 1966: Blues Breakers with Eric Clapton (Decca) UK No. 6
- 1967: A Hard Road (Decca) UK No. 10 (kun Peter Green)
- 1967: John Mayall's Bluesbreakers with Paul Butterfield (Decca) EP Aprilo 1967
- 1967: The Blues Alone (Ace of Clubs) UK No. 24
- 1967: Crusade (Decca) UK No. 8 (kun Mick Taylor)
- 1968: The Diary of A Band – Vol One (Decca) [koncerte 1967] UK No. 27
- 1968: The Diary of A Band – Vol Two (Decca) [koncerte 1967] UK No. 28
- 1968: Bare Wires (Decca) UK No. 3
- 1968: Blues from Laurel Canyon (Decca) UK No. 33
- 1969: Looking Back (Decca) kompilo [1964–1968]
- 1969: The Turning Point (Polydor) [koncerte] UK No. 11
- 1970: Empty Rooms (Polydor) [Julio–Oktobro 1969] UK No. 9
- 1970: USA Union (Polydor) UK No. 50
- 1970: The World of John Mayall, Vol. 1 (Decca) UK kompilo
- 1971: Back to the Roots (Polydor, 2LP) UK No. 31
- 1971: Memories (Polydor) UK
- 1971: The World of John Mayall, Vol. 2 (Decca) UK kompilo
- 1971: Thru the Years (Decca) UK kompilo [1964–1968]
- 1972: Down The Line (London, 2LP) kompilo [1964–1968] dua albumo estis la unua oficiala publikaĵo de John Mayall Plays John Mayall en Usono
- 1972: Jazz Blues Fusion (Polydor) [koncerte, US, Novembro–Decembro 1971]
- 1973: Moving On (Polydor) [studio + koncerte, US, Julio 1972]
- 1973: Ten Years Are Gone (Polydor, 2LP; poste 2KD en 2008) [studio + koncerte, Novjorko, 1972]
- 1974: The Latest Edition (Polydor)
- 1975: New Year, New Band, New Company (Blue Thumb/ABC – One Way)
- 1976: Notice To Appear (ABC – One Way)
- 1976: A Banquet In Blues (ABC – One Way)
- 1977: Lots of People (ABC – One Way) [koncerte, Los Angeles, Novembro 1976]
- 1977: A Hard Core Package (ABC – One Way)
- 1977: Primal Solos (Decca) [koncerte, UK, 1965 kaj 1968]
- 1978: The Last of The British Blues (ABC – One Way) [koncerte, US]
- 1979: Bottom Line (DJM)
- 1979: No More Interviews (DJM)
- 1980: Road Show Blues (DJM)
- 1985: Return of The Bluesbreakers (AIM [Auŭstralio]) [1981 kaj 1982]
- 1985: Behind The Iron Curtain (GNP Crescendo) [koncerte, Hungario]
- 1988: Chicago Line (Entente – Island)
- 1988: The Power of The Blues (Entente) [koncerte, Germanio, 1987]
- 1988: Archives To Eighties (Polydor) [<-1971]
- 1990: A Sense of Place (Island)
- 1992: Cross Country Blues (One Way) [1981 kaj 1984]
- 1993: Wake Up Call (Silvertone) UK No. 61
- 1994: The 1982 Reunion Concert (One Way) [koncerte, US]
- 1995: Spinning Coin (Silvertone)
- 1997: Blues For The Lost Days (Silvertone)
- 1999: Padlock On The Blues (Purple Pyramid/Cleopatra; poste Eagle en 2002) - kun John Lee Hooker
- 1999: Rock The Blues Tonight (Indigo, 2CD) [koncerte, Kanado, 1970 kaj 1971]
- 1999: Live at The Marquee 1969 (Spitfire; then Eagle in 2002) [koncerte, Londono]
- 1999: The Masters (Spitfire, 2CD; then Eagle in 2002) [koncerte, UK, 1969]
- 1999: Live: 1969 (Eagle, 2CD)
- 2000: Reaching For The Blues '79–'81 (Purple Pyramid/Cleopatra)
- 2001: Along For The Ride (Eagle/Red Ink)
- 2002: Stories (Eagle/Red Ink)
- 2003: Rolling With The Blues: John Mayall Live... The Second Decade 1972-1982 (Secret-Shakedown, 2KD + intervjuo DVD; poste Recall en * 2005) [koncerte, Germanio, 1972–1973, USA, 1980–1982, kaj Italio, 1982]
- 2003: 70th Birthday Concert (Eagle, 2CD) [koncerte, Liverpool]
- 2005: Road Dogs (Eagle)
- 2007: Live at The BBC (Decca) [1965–1967, kaj 1975]
- 2007: In The Palace of The King (Eagle)
- 2007: Live from Austin, Tx (New West) [1993]
- 2008: Dreaming About The Blues (Blues Boulevard, 2KD)
- 2009: Tough (Eagle)
- 2011: In The Shadow of Legends (Blues Boulevard) [koncerte, New Jersey, 1982]
- 2014: A Special Life (Forty Below)
- 2015: Blues Alive NYC 1976 (Rockbeat) [koncerte, Oktobro 1976]
- 2015: Live In 1967 (Forty Below, London clubs)
- 2015: Find A Way To Care (Forty Below)
- 2016: Live In 1967, Volume 2 (Forty Below, London clubs)
- 2017: Talk About That (Forty Below, registrita aŭtuno 2016)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
