Hella Haasse
Persona informo
Naskiĝo	2-an de februaro 1918 (1918-02-02) en Ĝakarto
Morto	29-an de septembro 2011 (2011-09-29) (93-jaraĝa) en Amsterdamo
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Malsano vd
Lingvoj	nederlanda vd
Ŝtataneco	Reĝlando de Nederlando vd
Alma mater	Universitato de Amsterdamo vd
Familio
Patro	W.H. van Eemlandt (en) vd
Profesio
Okupo	verkisto dramaturgo poeto vd
Verkado
Verkoj	Oeroeg vd
Honorigoj Honorigoj (2004)  Prijs der Nederlandse Letteren (en) (2003)  Publikpremio por la nederlanda libro (2003)  Dirk Martensprijs (en) (1995)  Opzij Literature prize (en) (1993)  Publikpremio por la nederlanda libro (1985)  Dr. J.P. van Praag-premio (1983)  P.C. Hooft Award (en) (1981)  Constantijn Huygens-premio (1977)  Littéraire Witte Award (en) (1962)  ANV-Visser Neerlandia prize for drama (en) (1961)  premio de la Fondaĵo artista rezisto  honorary doctor of the University of Utrecht (en)  Komandoro de la Artoj kaj la Leteroj  Oficiro de la Honora Legio  Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Akademio por la Nederlandaj Lingvo kaj Literaturo vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Hella Serafia Haasse (* 2-an de februaro 1918 en Ĝakarto (tiam Batavia), Indonezio (tiam Nederlanda Hindio); † 29-an de septembro 2011 en Amsterdamo, Nederlando^[1]) estis nederlanda verkistino.

Hella Haasse elkreskis en la nederlanda kolonio Nederlanda Hindio, pliposte en Amsterdamo.

Multe da ŝiaj verkoj pentras la vivon en Indonezio.

Krom tio ŝi publikigis historiajn romanojn. En Huurders en onderhuurders (Luantoj kaj subluantoj, 1971) ŝi denove ironiigis la historian romanon. Ripetiĝanta motivo estas la homo serĉante sin mem.

Haasse ricevis multnombrajn literaturpremiojn, inter kiuj la P.C. Hooft-premio (1983) kaj la Prijs der Nederlandse Letteren (Premio de la nederlanda literaturo) (2004). En 1988 ŝi fariĝis honordoktorino de la Universitato Utrecht.

Hella Haasse apartenas al la plejlegataj nederlandaj aŭtoroj.

• Oeroeg [Urug] (1948)
• Het woud der verwachting - La arbaro de la espero (1949)
• De verborgen bron - La kaŝita fonto (1950)
• De scharlaken stad - La skarlata urbo (1952)
• De ingewijden - La inicitoj (1957)
• Cider voor arme mensen - Cidro por povruloj (1960)
• Een nieuwer testament - Pli nova testamento (1966)
• De tuinen van Bomarzo - La ĝardenoj de Bomarzo (1968)
• Huurders en onderhuurders - Luantoj kaj subluantoj (1971)
• De Meester van de Neerdaling - La mastro de la descendo (1973)
• Een gevaarlijke verhouding of Daal-en-Bergse brieven - Danĝera rilato aŭ Daal-en-Bergaj leteroj (1976)
• Mevrouw Bentinck - S-ino Bentinck (1978, 1982 kaj 1990)
• Charlotte Sophie Bentinck (1978 kaj 1996)
• De wegen der verbeelding - La vojoj de la imago (1983)
• Een vreemdelinge in Den Haag - Fremdulino en Hago. (1984) Leteroj de reĝino Sophie de Nederlando al Damo Malet, 1842–1877, 1989)
• Berichten van het Blauwe Huis - Mesaĝoj el la Blua Domo (1986)
• Schaduwbeeld of Het geheim van Appeltern (1989) - Silueto aŭ la sekreto de Appeltern
• Heren van de thee - La sinjoroj de la teo (1992)
• Een handvol achtergrond, 'Parang Sawat' - Manpleno da fono, 'Parang Sawat' (1993)
• Transit Transito (1994)
• Sleuteloog - Ŝlosilokulo (2002), gajnis la NS-Publikpremion 2003

Ŝia romano Oeroeg (Urug) aperis en 2012 en du malsamaj tradukoj: unu de Gerrit Berveling, alia de Piet Buijnsters.

• Diĝita muzeo Hella Haasse Arkivigite je 2016-11-16 per la retarkivo Wayback Machine