Denis Diderot
Portreto de Denis Diderot (1767)
Persona informo
Denis Diderot
Naskiĝo	5-an de oktobro 1713 (1713-10-05) en Langres
Morto	31-an de julio 1784 (1784-07-31) (70-jaraĝa) en Parizo
Tombo	Preĝejo de Sankta Roĥo vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Reĝlando Francio vd
Alma mater	Gimnazio Louis-le-Grand Lycée Saint-Louis (en) Universitato de Parizo - Magistro de Artoj (–1732) vd
Subskribo
Familio
Patro	Didier Diderot (en) vd
Edz(in)o	Anne-Antoinette Diderot (en) (1743–1784) vd
Infanoj	Angélique Diderot (en) vd
Profesio
Okupo	filozofo historiisto tradukisto politikologo verkisto vortaristo artoteoriisto epistolisto dramaturgo romanisto literaturkritikisto eseisto artokritikisto Enciklopediisto literaturteoriisto vd
Laborkampo	Teatra arto vd
Aktiva en	Parizo • Sankt-Peterburgo vd
Verkado
Verkoj	Jacques le fataliste et son maître ❦ Encyclopédie ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers vd
Membrecoj Membrecoj Prusa Akademio de Sciencoj Rusia Akademio de Sciencoj Peterburga Akademio pri Sciencoj vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Denis DIDEROT [deNI didRO] (naskiĝis la 5-an de oktobro 1713 en Langres (Ĉampanjo-Ardenoj), mortis la 31-an de julio 1784 en Parizo) estis franca verkisto kaj filozofo.

Post gimnaziaj studadoj ĉe la Societo de Jesuo, li vivis malrektan kaj malriĉan vivon dum kelkaj jaroj. Poste li trankviliĝis kaj vivis pli ordinaran vivon. Frue, li turnis sin for de katolikismo, kaj eĉ fariĝis kontraŭulo de tiu religio, verkante kompletan kritikon. Post mallonga diista periodo, li fariĝis ateisto kaj pli precize praktika ateisto, kaj ekhavis materiisman vidon de la mondo. Tial Diderot disvolvis tezojn proksimajn de Fatalismo: ekzemple, ke voleco estas meĥanika, kaj nia sento de libereco nur iluzio. Liaj ideoj aperis en 1749, en la "Letero pri la blinduloj por tiuj kiuj vidas" (france "Lettre sur les aveugles à l'usage de ceux qui voient"). Pro tiu verko, li estis enkarcerigita en la fortikaĵo de Vincennes, apud Parizo, dum tri monatoj.

Li fariĝis unu el la plej gravaj filozofoj de la Jarcento de la Lumoj, tiu kiu realigos la enciklopedian idealon de la Klerismo. Li inventis la kritikon pri artoj ("Salonoj", france "Salons", inter 1759 kaj 1781), kaj li proksimigis sciencon kaj metafizikon (Letero pri la blinduloj). Lia famo plejparte rilatas al la Enciklopedio, kies redaktadon li gvidis kun Jean d'Alembert.

Lia korpo ripozas en la preĝejo Saint-Roch.

La graveco de la verko de Diderot ne ĉiam ĝuste valoris, ekzemple en la 19-a jarcento. Tio rilatas unue al grava miskompreno de lia verko, kiu ŝajnas fuŝa al iuj. Fakte, tio estis intenco de Diderot mem: li ne volis verki kiel la klasikaj verkistoj. Lia verko estas aŭdaca kaj havas sian propran koherecon.

Due, multe da liaj tekstoj ne estis eldonitaj dum lia vivo ; kelkaj el ili estis eĉ nur eldonitaj en la 20-a jarcento. Nur ekde tiu jarcento oni povas havi kompletan ideon pri Diderot. Liaj kunvivantoj konis lin ĉefe pro lia laboro en la Enciklopedio, ĉar li inventis novan teatran stilon ("dramo") kaj verkis romanon (La maldiskretaj juveloj, france Les bijoux indiscrets), kaj pro kelkaj filozofiaj skribaĵoj. Kelkaj el liaj plej gravaj verkoj, ekzemple Jacques le Fataliste kaj Le neveu de Rameau, estos konitaj de la publiko nur multe da jaroj post lia morto, ĉar ili ne estis eldonitaj dum lia vivo. Eble li decidis tion li mem.

Nuntempe, nia scio pri la verko de Diderot estas pli kompleta danke al la malkovro de multe da liaj manuskriptoj en Sankt-Peterburgo, kie Diderot serĉis kunlabori kun Katarino la 2-a de Rusio (la reĝino aĉetis liajn manuskriptojn).

• Essai sur le mérite et la vertu, verko de Shaftesbury, tradukita kaj komentita de Diderot (1745)
• Pensées philosophiques, eseo (1746)
• La promenade du sceptique (1747)
• Les bijoux indiscrets, romano (1748)
• Lettre sur les aveugles à l'usage de ceux qui voient (1749)
• La Enciklopedio, kolektiva verko estrante de Diderot (1750-1765)
• Lettre sur les sourds et muets (1751)
• Pensées sur l'interprétation de la nature, eseo (1751)
• Le fils naturel (1757)
• La religieuse, romano (1760)
• Le neveu de Rameau, autobiografio (1761 ?)
• Entretien entre D'Alembert et Diderot (1769)
• Le rêve de D'Alembert, eseo (1769)
• Suite de l'entretien entre D'Alembert et Diderot (1769)
• Paradoxe sur le comédien (1769 ?)
• Apologie de l'abbé Galiani (1770)
• Principes philosophiques sur la matière et le mouvement, eseo (1770)
• Entretien d'un père avec ses enfants (1771)
• Jacques le Fataliste et son maître, romano (1771-1778)
• Supplément au voyage de Bougainville (1772)
• Histoire philosophique et politique des deux Indes, kunlaborita kun Raynal (1772-1781)
• Voyage de Hollande (1773)
• Eléments de physiologie (1773-1174)
• Réfutation d'Helvétius (1774)
• Observations sur le Nakaz (1774)
• Essai sur les règnes de Claude et de Néron (1778)
• Lettre apologétique de l'abbé Raynal à Monsieur Grimm (1781)
• Aux insurgents d'Amérique (1782)