Bahadur Ŝah Zafar
Persona informo
ابو ظفر سِراجُ الْدین محمد بُہادر شاہ ظفر
Naskiĝo	24-an de oktobro 1775 (1775-10-24) en Delhio
Morto	7-an de novembro 1862 (1862-11-07) (87-jaraĝa) en Jangono
Tombo	Jangono vd
Religio	sunaismo vd
Lingvoj	urduo vd
Ŝtataneco	Mogola Imperio vd
Familio
Dinastio	Timurida dinastio • Baburidoj vd
Patro	Akbar Shah II (en) vd
Patrino	Lal Bai Timurid Qudsia Begum Sahiba, Kallu Bai (en) vd
Gefratoj	Mirza Jahangir (en) , Mirza Jahan Shah (en) kaj Mirza Salim (en) vd
Edz(in)o	Taj Mahal Begum (en) Zeenat Mahal (en) vd
Infanoj	Mirza Jawan Bakht (en)  ( Zeenat Mahal (en) ) Mirza Dara Bakht (en)  ( ) Mirza Farkhunda Shah (en)  ( ) Mirza Khizr Sultan (en)  ( ) vd
Profesio
Okupo	poeto monarko verkisto vd
Postenoj Postenoj Mogola imperiestro (1837–1857) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Mirza Abu Zafar Sirajuddin Muhammad Bahadur Ŝah Zafar (24a de Oktobro 1775 – 7a de Novembro 1862) estis la lasta Mogola imperiestro. Li estis la dua filo^[1] kaj iĝis sukcedanto de sia patro, Akbar la 2-a, post lia morto la 28an de Septembro 1837. Li estis nur laŭnoma imperiestro, ĉar la Mogola Imperio ekzistis nur laŭnome kaj lia aŭtoritato estis limigita nur al la urbo Delhi (Ŝahjahanbad). Post lia implico en la Ribelo de sipajoj de 1857, la Britoj ekzilis lin al Ranguno en la Brit-kontrolita Birmo, post kondamni lin pro konspiraj akuzoj.

La patro de Zafar, nome Akbar la 2-a, estis enprizonigita fare de la Britoj kaj li ne estis la preferata elekto de lia patro kiel lia sukcedanto. Unu el la reĝinoj de Akbar Ŝah, nome Mumtaz Begum, premis lin por ke tiu deklaru ŝian filon, Mirza Jahangir, kiel sia sukcedanto. Tamen, la Orient-Hindia Kompanio ekzilis Jahangir post li atakis iliajn loĝantojn, en la Ruĝa Fortikaĵo,^[1] preparante la vojon por ke Zafar aliru al la trono.