Anto (el latino, eble el ante, 'antaŭ'), estas arkitektura termino kiu priskribas la fostojn aŭ pilierojn je ambaŭflankoj de pordego aŭ enirejo de Greka templo - fakte la iom elstaraj pilieroj kiuj finigas la murojn de la navo.^[1] Ĝi diferencas el la pilastro, kiu estas pure ornama, kaj ne havas la strukturan subtenan funkcion de la anto.

Laŭ Francisko Azorín anto estas Pilastro plifortiganta ekstremon de muro.^[2] Fakte li ne diferencigas anton el pilastro, sed same nuancigas ilin, do markante ioman diferencon. Krome li aldonas du rilatajn konceptojn: nome inanta, por la templo "kies fasado havas du antojn" kaj dustila inanto (el dustilo) por la "Portiko kun kolonoj inter antoj."^[3]