En poŝto, afranko estas markado sur poŝtaĵon, kiu certigas ke postulata poŝta antaŭpago estas fakte pagita, kaj tial la poŝtaĵo estas liverebla. En kelkaj landoj se la afranko ne estas sufiĉa, ekzemple se la sendaĵo pezas tro aŭ mankas iom en la prezo, la leterportisto postulas de la ricevonto la duoblon de la manko; se tio ne estas plenumita, tiu forportas la sendaĵon kaj ne liveras ĝin. En multaj landoj la kosto de afranko estas plialtigita por la novjaro.

Oni povas afranki poŝtaĵon diversmaniere.

• Poŝtmarkoj: la plej ofta formo de afranko estas per poŝtmarkoj. La sendanto aĉetas la poŝtmarkon, kaj gluas ĝin sur la poŝtaĵon.
• Stampoj: Oni kelkfoje afrankas poŝtaŝon per stampado. La stampo ofte montras la lokon kaj daton de afrankado.
• Pluma skribado: Oni kelkfoje afrankas simple per surskribo per skriboplumo.

• 
  Afranka stampo en Barato, de 45 Barataj rupioj, en 2011
• 
  Diversmaniere afrankita koverto, sendita el Germanio al Bonaero per zepelino
• 
  Plume afrankita poŝtaĵo, sendita el Ukrainio al Usono
• 
  Plume afrankita letero, sendita el Filadelfio, Usono, al Liverpolo, Anglio per ŝipo, 1832
• 
  Letero de Usona soldato sendita al Ĉikago, sendita senkoste, afrankita per la surskribo “soldata poŝto” (angle soldier mail). La stampo ne estas afranko, sed certigas ke la letero estis cenzurita.

• Miller, Rick (2007-10-29). “The evolution of franking: different ways to indicate postage was paid”, Linn’s Stamp News (en). 
• Klug, Janet (2011-05-30). “The advent of postage stamps did not end stampless covers”, Linn’s Stamp News (en).